معاون مشاور امنیت ملی امریکا

معاون مشاور امنیت ملی امریکا :
انتخاب حسن روحانی به عوان رییس جمهور نقش اصلی در راهبرد امریکا درباره ایران داشته است.

همه می فهمند روی کار آمدن حسن روحانی چه تغییری به نفع امریکا ایجاد کرد


در حالی که اقتصاد ایران با افزایش فشار مواجه شد، ما هرگز از اولویت های خود در خصوص حل و فصل موضوع هسته ای از طریق دیپلماسی دست برنداشتیم. ما بارها روشن کردیم که تحریم ها وسیله ای برای رسیدن به هدف یعنی دستیابی به توافق هسته ای است و تحریم ها به خودی خود هدف ما را تشکیل نمی دهد. در واقع، با وجود اینکه افرادی خواستار وادار کردن ایرانی ها به تسلیم شدن با تحریم ها بودند، هیچ تحلیلی تاکنون نشان نداده است که دولت ایران تحت فشار تسلیم می شود و هیچ یک از شرکای بین المللی با تحریم های دائمی برای این منظور موافقت نمی کند



رویکرد ایران در مورد برنامه هسته ای اش تغییر کرده ولی تاکنون، سیاست خارجی گسترده تر تهران و ماهیت رژیم آن تغییر نکرده است


ایران درست مانند هر کشور دیگری، یکپارچه نیست. کسانی که طرفدار روابط نزدیک تر بین آمریکا و ایران هستند باید به تخلفات رژیم ایران از هنجارهای بین المللی اذعان و به صراحت آن را رد کنند. همین وضع باید در مورد شلیک موشک هایی وجود داشته باشد که بر روی آنها «مرگ بر اسرائیل» نقاشی شده است. با این حال، کسانی که از رژیم ایران انتقاد می کنند باید به این واقعیت ساده اذعان کنند که بین سیاست ها و رویکردهای محمود احمدی نژاد و حسن روحانی تفاوت وجود دارد. این اصرار که هر کسی در دولت ایران یک تندروست، به شکلی خودسرانه هر فرصتی را برای اینکه مقامات ایران در مسیری متفاوت حرکت کنند رد می کند. این شکست دادن خود است. این وضعیت همچنین نقش مردم ایران را نادیده می گیرد که بسیاری از آنها به وضوح طرفدار مسیری معتدل تر هستند.

 آمریکا باید همچنان درصدد پیدا کردن راههایی برای تعامل با مردم باشد.نقش آنها در توافق هسته ای اغلب با قدردانی کافی روبرو نمی شود. موضوع مهم تر اینکه، حتی در حالی که ایران به سختی یک دموکراسی کامل است، انتخاباتی داشت که پرزیدنت روحانی را بر سر کار آورد و افکار عمومی آشکارا از توافق هسته ای حمایت کردند.

ما باید همچنان به آن نوع از گشایش های آموزشی، فرهنگی و مردم به مردم که می توانند اعتماد سازی کنند ادامه دهیم. ما باید به روابط با مردم ایران، به خصوص جوانان ادامه دهیم. ایران، مانند هر کشور دیگری، در سالها و دهه های آینده تغییر می کند. ما باید برای نسلی که به طرف آن می رویم روشن کنیم که هیچ دلیلی وجود ندارد که ما باید در چرخه ای از مناقشه باقی بمانیم. در نهایت، به حمایت و تعامل گروه های غیر دولتی مانند پروژه ایران برای ادامه دادن به مسیر گفتگوهایی که می توانند فرصت های بالقوه را شناسایی کنند نیاز است.