بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
قسمت چهارم : نور خدا خاموش نمی شود :
بر پله منبر نشستند و فرمودند: من دارم از بین شما می روم. دو چیز بین شما گذاشتم: قَالَ إِنِّی تَارِک فِیکمْ ثَقَلَینِ مَا إِنْ تَمَسَّکتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا بَعْدِی أَحَدُهُمَا أَعْظَمُ مِنَ الْآخَرِ وَ هُوَ کتَابُ اللَّهِ حَبْلٌ مَمْدُودٌ مِنَ السَّمَاءِ إِلَی الْأَرْضِ وَ عِتْرَتِی أَهْلُ بَیتِی لَنْ یفْتَرِقَا حَتَّی یرِدَا عَلَی الْحَوْضَ؛ دو چیز با عظمت سنگین کتَابُ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی کتاب خدا و اهل بیت من وَ عِتْرَتِی أَهْلُ بَیتِی مَا إِنْ تَمَسَّکتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا بَعْدِی.
اگر به این دو متمسک باشید هرگز در ضلال و تاریکی قرار نمی گیرید. این دو حقیقت نورانی هستند. که آنها در تاریکی قرار نمی گیرید. راه خدا را می فهمید. این همان هدی و دین الحقی است که با حضرت آمده. این دو از هم جدا نیستند.
لَنْ یفْتَرِقَا حَتَّی یرِدَا عَلَی الْحَوْضَ این دو از هم جدا نمی شوند تا در کنار حوض آن زمان که نتیجه این دیانت و دین داری معلوم می شود و من سقایت می کنم این دو به من برمی گردند.
واقعۀ کربلا و عاشورا، امری پنهانی نبود، صدها حدیث دال بر آن است که پیامبر اکرم، امیر المؤمنین، فاطمة الزهراء و امام حسن علیهم السلام نیز از آن خبر داده بودند و بر آن می گریستند.
پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله: يُقْبَرُ اِبْنِي بِأَرْضٍ يُقَالُ لَهَا كَرْبَلاَءُ هِيَ اَلْبُقْعَةُ اَلَّتِي كَانَتْ فِيهَا قُبَّةُ اَلْإِسْلاَمِ اَلَّتِي نَجَّى اَللَّهُ عَلَيْهَا اَلْمُؤْمِنِينَ اَلَّذِينَ آمَنُوا مَعَ نُوحٍ فِي اَلطُّوفَانِ - پسرم حسین علیه السلام، در سرزمینی به خاک سپرده می شود که به آن کربلا گویند، زمین ممتازی که همواره گنبد اسلام بوده است، چنانکه خدا، یاران مؤمن حضرت نوح را در همانجا از طوفان نجات داد.(کامل الزيارات، ج ۱، صفحه۲۶۹)
هنگامى که امام حسین (علیه السلام) خواست از مدینه بیرون رود، امّ سلمه همسر با وفاى رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نزد وى آمد و عرض کرد: پسرم! با رفتنت به سوى عراق مرا اندوهگین مساز، چرا که از جدّت رسول خدا (صلى الله علیه وآله) شنیدم که فرمود: فرزندم حسین(علیه السلام) در سرزمین عراق در دشت کربلا کشته خواهد شد.(پایان)
قسمت چهارم : نور خدا خاموش نمی شود :
بر پله منبر نشستند و فرمودند: من دارم از بین شما می روم. دو چیز بین شما گذاشتم: قَالَ إِنِّی تَارِک فِیکمْ ثَقَلَینِ مَا إِنْ تَمَسَّکتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا بَعْدِی أَحَدُهُمَا أَعْظَمُ مِنَ الْآخَرِ وَ هُوَ کتَابُ اللَّهِ حَبْلٌ مَمْدُودٌ مِنَ السَّمَاءِ إِلَی الْأَرْضِ وَ عِتْرَتِی أَهْلُ بَیتِی لَنْ یفْتَرِقَا حَتَّی یرِدَا عَلَی الْحَوْضَ؛ دو چیز با عظمت سنگین کتَابُ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی کتاب خدا و اهل بیت من وَ عِتْرَتِی أَهْلُ بَیتِی مَا إِنْ تَمَسَّکتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا بَعْدِی.
اگر به این دو متمسک باشید هرگز در ضلال و تاریکی قرار نمی گیرید. این دو حقیقت نورانی هستند. که آنها در تاریکی قرار نمی گیرید. راه خدا را می فهمید. این همان هدی و دین الحقی است که با حضرت آمده. این دو از هم جدا نیستند.
لَنْ یفْتَرِقَا حَتَّی یرِدَا عَلَی الْحَوْضَ این دو از هم جدا نمی شوند تا در کنار حوض آن زمان که نتیجه این دیانت و دین داری معلوم می شود و من سقایت می کنم این دو به من برمی گردند.
واقعۀ کربلا و عاشورا، امری پنهانی نبود، صدها حدیث دال بر آن است که پیامبر اکرم، امیر المؤمنین، فاطمة الزهراء و امام حسن علیهم السلام نیز از آن خبر داده بودند و بر آن می گریستند.
پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله: يُقْبَرُ اِبْنِي بِأَرْضٍ يُقَالُ لَهَا كَرْبَلاَءُ هِيَ اَلْبُقْعَةُ اَلَّتِي كَانَتْ فِيهَا قُبَّةُ اَلْإِسْلاَمِ اَلَّتِي نَجَّى اَللَّهُ عَلَيْهَا اَلْمُؤْمِنِينَ اَلَّذِينَ آمَنُوا مَعَ نُوحٍ فِي اَلطُّوفَانِ - پسرم حسین علیه السلام، در سرزمینی به خاک سپرده می شود که به آن کربلا گویند، زمین ممتازی که همواره گنبد اسلام بوده است، چنانکه خدا، یاران مؤمن حضرت نوح را در همانجا از طوفان نجات داد.(کامل الزيارات، ج ۱، صفحه۲۶۹)
هنگامى که امام حسین (علیه السلام) خواست از مدینه بیرون رود، امّ سلمه همسر با وفاى رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نزد وى آمد و عرض کرد: پسرم! با رفتنت به سوى عراق مرا اندوهگین مساز، چرا که از جدّت رسول خدا (صلى الله علیه وآله) شنیدم که فرمود: فرزندم حسین(علیه السلام) در سرزمین عراق در دشت کربلا کشته خواهد شد.(پایان)
۸۵۲
۲۵ تیر ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.