🌷امام علی(ع) تقسیم کننده بهشت و جهنم ادامه...🌷

🌷امام علی(ع) تقسیم کننده بهشت و جهنم _ ادامه...🌷

2. سمهودی از علمای اهل تسنن می نویسد:
قال الجمال الزرندی: «قال المأمون لعلیّ الرضا علیه السلام بأیّ وجهٍ جدّک علیّ بن أبی طالب علیه السلام قسیم الجنّة و النار؟ فقال: یا أمیرالمؤمنین، أ لم ترو عن أبیک عن عبدالله بن عبّاس قال: سمعت رسول الله: حبّ علیّ إیمان و بغضه کفر؟ فقال: بلی. قال الرضا علیه السلام: فقسمة الجنّة و النّار علی حبّه. فقال المأمون: لا أبقانی اللّه بعدک یا أباالحسن، أشهد أنّک وارث علم رسول الله. قال أبوالصّلت عبدالسلام بن صالح الهروی: فلمّا رجع الرضا إلی بیته، قلت له: یا ابن رسول الله، ما أحسن ما أجبت به أمیرالمؤمنین؟

فقال: یا أبا الصلت، إنّما کلّمته من حیث هو، و لقد سمعت أبی یحدّث عن أبیه عن علیّ قال قال رسول الله: أنت قسیم الجنّة و النّار، فیوم القیامة تقول للنّار هذا لی و هذا لک؛ جمال زرندی نقل کرده است که روزی مأمون به امام رضا علیه السلام گفت: به چه علت جدت علی بن ابیطالب علیه السلام، قسیم الجنة و النار خوانده شده است؟

پس امام رضا به او فرمودند: ای مأمون آیا تو از پدرت از ابن عباس از رسول خدا نقل نکردید که گفت: از رسول خدا شنیدم؛ که فرمود: حبّ علی، ایمان و دشمنی با علی، کفر است؟ پس مأمون پاسخ داد: آری. حضرت رضا فرمودند: پس بهشت و دوزخ را بر اساس حبّ او (ع) تقسیم می کنند. مأمون گفت: خدا مرا بعد از تو باقی نگذارد ای اباالحسن. شهادت می دهم که تو وارث علم رسول الله هستی.

ابوصلت هروی می گوید: وقتی که امام رضا علیه السلام به منزل برگشتند به او گفتم: ای پسر رسول خدا چه نیکو جواب مأمون را دادی. حضرت فرمودند: ای اباصلت من این جواب را از جهت او دادم. ولی من از پدرم شنیدم که از پدرش. .. از علی (ع) نقل می کرد که رسول خدا به ایشان فرمود: تو تقسیم کننده بهشت و جهنم هستی پس روز قیامت به آتش می گویید این (شخص) برای من و این برای تو»[4]

خدایا ترا سپاس می گوییم که چشمه جوشان محبت مولایمان حضرت علی علیه السلام را در جانمان قرار داده ای. به حق محمد و آل محمد سوگندت می دهیم که این عشق و محبت را روز افزون بفرما و ما را از شیعیان واقعی ایشان قرار بده.[5]

** منابع جهت مطالعه بیشتر:
اصول کافی مرحوم کلینی؛
امالی، خصال، و عیون اخبار الرضا مرحوم شیخ صدوق؛
بحار الانوار مرحوم مجلسی.

** پی نوشت:
[1] امالی، شیخ صدوق، ص83، خصال، شیخ صدوق، ص496.
[2] عیون اخبار الرضا، ج1، ص30.
[3]علل الشرایع، ج1، ص162.
[4] جواهر العقدین، ج2، ق2: 429، به این مضمون أبو سعد آبی، نثر الدرر، ج1، ص252.
[5] اقتباس از تبیان (مهری هدهدی)، با دخل و تصرف.