من قهرم،

من قهرم،
از این قهر های معمولی نه!
از این هایی که هر چه نازم را
بکشی خریدار ندارد!!
هر چه بگویی عزیزم،
صدایی از من نمی شنوی!!
اما تو حق نداری جا بزنی،
نگویی دوستت دارم،
به زبان نیاوری که دل تنگم شده ای!!
و اصرار به آشتی نکنی!!
اصلا باید پیرهن چهارخانه ات را بپوشی و به دیدارم بیایی!!
که دلم برایت ضعف کند
و
آشتی ام،بیاید!!