امام سجاد در مقابل یزید لعنت الله علیه

امام سجاد در مقابل یزید لعنت الله علیه
امام سجاد(ع) فرمودند: در مسجد اموی دمشق در حضور یزید در زنجیر بودم به او گفتم به من اجازه دهید سخن گویم. گفت: بگو، ولی ناهنجار نگو.

حضرت فرمودند: من در خاندانی هستم که ناهنجار نگویم، بلکه می خواهم بگویم که اگر رسول الله (ص) مرا در زنجیر می دید به نظرت چه حالی داشت و چه کار می کرد؟ تمام مجلس گریه کردند همان لحظه یزید دستور داد که او را آزاد کنند. یزید به امام گفت:در کربلا چه دیدی؟

امام سجاد (ع) فرمودند: خداوند قبل از خلقت آسمانها و زمین همه چیز را مقدر نموده بود. یزید با مشاوران خود مشورت نمود و همگی به کشتن امام سجاد(ع) رای دادند. امام پنجم (امام محمد باقر(ع)) که آنموقع چهار سال و اندی سن داشتند خداوند را ثنا و حمد کردند و فرمودند:

ای یزید، مشاورانت بر خلاف مشاوران فرعون رای دادند، وقتی درباره موسی(ع) و هارون با هم مشورت کردند، گفتند آنها را مهلت بدهید ولی مشاوران تو رای دادند که ما را بکشی و این علتی دارد؟

یزید گفت: علت چیست؟

امام محمد باقر (ع)فرمودند:آنها همگی زنازادگان هستند زیرا پیغمبران و اولادشان را جز زنازادگان نکشند.

یزید هم سر به زیر انداخت و به امام سجاد(ع) گفت: واعجبا، بر پدرت که نام علی را بر روی فرزندانش گذاشته است.

امام سجاد(ع) فرمودند: پدرم، پدرش را دوست می داشت لذا چند بار نام فرزندانش را علی نامید.
اهل شام معرفت به حال اهل بیت رسالت بهم رسانیدند و دانستند که آنها خارجی نبوده بلکه اولاد رسول و ذراری فاطمه بتول بوده‏اند در آشکار و پنهان زبان به طعن و ملامت یزید گشودند که این حرکات ناشایسته چرا از یزید بروز کرد در کوچه و بازار از شناعت این کردار سخن بود .

یزید خواست که مردم را از این گفتارها باز دارد و اظهار داشت که کشتن امام حسین (علیه السلام) بدون اذن من بوده ابن زیاد در قتل وی شتاب نمود خدا لعنت کند او را پس حکم کرد قرآنها را مجزا کردند و به اهل سوق دادند که مشغول خواندن قرآن شوند و از بدگوئی و شناعت زبان ببندند از این جهت قرآن را از آن روز سی پاره نمودند و به تلاوت مشغول شدند و اهل بیت را در حرم خاصه و یا در منزلی علیحده و یا در قصر خود جای داد به روایت روضة الشهداء ام کلثوم خاتون درخواست نمود که منزلی معین کنند تا به مراسم عزاداری خامس آل عبا مشغول شوند یزید اجازت داد در خارج کوشگ منزلی جهت ماتم داری مقرر شد .
مخدرات تشریف بردند اسباب عزاداری فراهم کردند زنهای اکابر و اعیان از قرشیات و هاشمیات با لباسهای ماتم حاضر شدند و سر سلامتی به اهل بیت می ‏دادند و مرثیه خوان زینب و ام کلثوم سلام الله علیهما بودند که نوحه گری می‏نمودند و زنان می‏گریستند این بود حالت زنها و اما حالت امام زین العابدین (علیه السلام) اغلب به حکم یزید صبح و شام با یزید هم غذا بود تا اینکه یزید دید که ماندن اهل بیت در شام اسباب رسوائی او است و روز به‏ روز قبح کار یزید آشکار و مظلومی آل اطهار مکشوف می‏ گردد این بود که فرمان داد اهل بیت را کلا و طرا اناثا و ذکورا حاضر کردند.

در مجلسی خاص که آراسته بود چنانچه مجلسی علیه الرحمه در جلاء العیون فارسی نقل می‏کند پس از احضار آل اطهار زبان به معذرت گشود و اظهار ندامت از فعل خود نمود مال و اموال و لباس حاضر کرد پس رو کرد به ام کلثوم و گفت ای دختر علی (علیه السلام) این پولها را بردار عوض خون برادرت حسین (علیه السلام) و از من راضی شو .

صدای ناله ام کلثوم و مخدرات مغموم بلند شد ام کلثوم فرمود ای یزید چه بسیار کم حیائی ‘ برادران مرا کشتی که تمام دنیا برابر یک موی ایشان نمی‏شود الحال می ‏گوئی این احسانها عوض آنچه کرده‏ای بر دارم !!