و الحامِلاتِ وقراًسوگند به بغض...خوبند واژهها وقتی با یک دوحرفیشان میشود همهی سوزها و دردهای درون را یکجا ندا کرد؛ «آه». .اگر تنورِ چشمانتان فوران کرد.از این طوفان زده روزگار یاد کنید.