مراقبت قلب و جان در ماه پر فضیلت رجب از دید قرآن و ائمه ا
#مراقبت_قلب_و_جان_در_ماه_پر_فضیلت_رجب_از_دید_قرآن_و_ائمه_اطهار_و_بزرگان
شرط بخشش گنا‌هان قبلي در ماه رجب
آيت‌الله روح‌الله قرهي در جديدترين درس اخلاق خود گفت: اولياء خدا فرمودند: اگر در ماه رجب سعي كنيم گناهي مرتكب نشويم، خودش توبه است. اگر گناه نكرديم، گناه‌هاي قبلي‌مان را هم مي‌آمرزند. آن وقت در «أصب» هستيم يعني رحمت خداوند را مي‌چشيم
«توبه» بازگشت به مقام طهارت انساني است
ذوالجلال والاكرام، روح بندگانش را از نفخه خود خلق كرد و اعتلاي مقام انسانيت در طهارت محض را به او مرحمت كرد. بشر في ذاته طاهر است، آنچه اين طهارت را از بين مي‌برد؛ مخالفت با امر ذوالجلال و الاكرام، يعني گناه است. ذوالجلال و الاكرام آنقدر به بشر اهميت داده است كه وقتي از اين طهارت روحي به گناه سوق پيدا مي‌كند و به آنچه كه غير اوست مبتلا مي‌شود، چيزي را به نام توبه يعني بازگشت قرار مي‌دهد
معناي توبه نه فقط به معناي بازگشت از گناه است، بلكه عند العرفا و عند الاولياء، معناي توبه بازگشت به مقام طهارت انساني است و اين هم لطف خدا است. وقتي روحي مبتلا به گناه شد، طبيعي است طهارت خودش را از دست مي‌دهد و ذوالجلال و الاكرام به واسطه توبه و ايام خاص با الفاظ خاصي مثل «اَستَغُفرُاللّه رَبّي وَ اَتوبُ اِلَيه» و يا «اَستَغفِرُالله مِن كُلِّ ذَنبٍ وَ مِن كُلِّ اِثمٍ وَ مِن كُلِّ خَطيئَه» و امثالهم روح مبتلا شده به گناه را مجدّداً به حالت اوليه باز مي‌گرداند، صيقل مي‌دهد و حالش را عوض مي‌كند. او را مجدّد به مقام انسانيت انسان؛ يعني حالت طهارت بر مي‌گرداند؛ چون ذوالجلال و الاكرام بشر را از نفخه روح خودش قرار داد. لذا به او علاقه و حبّ دارد
شرط بخشش گنا‌هان قبلي در ماه رجب
آيت‌الله روح‌الله قرهي در جديدترين درس اخلاق خود گفت: اولياء خدا فرمودند: اگر در ماه رجب سعي كنيم گناهي مرتكب نشويم، خودش توبه است. اگر گناه نكرديم، گناه‌هاي قبلي‌مان را هم مي‌آمرزند. آن وقت در «أصب» هستيم يعني رحمت خداوند را مي‌چشيم
«توبه» بازگشت به مقام طهارت انساني است
ذوالجلال والاكرام، روح بندگانش را از نفخه خود خلق كرد و اعتلاي مقام انسانيت در طهارت محض را به او مرحمت كرد. بشر في ذاته طاهر است، آنچه اين طهارت را از بين مي‌برد؛ مخالفت با امر ذوالجلال و الاكرام، يعني گناه است. ذوالجلال و الاكرام آنقدر به بشر اهميت داده است كه وقتي از اين طهارت روحي به گناه سوق پيدا مي‌كند و به آنچه كه غير اوست مبتلا مي‌شود، چيزي را به نام توبه يعني بازگشت قرار مي‌دهد
معناي توبه نه فقط به معناي بازگشت از گناه است، بلكه عند العرفا و عند الاولياء، معناي توبه بازگشت به مقام طهارت انساني است و اين هم لطف خدا است. وقتي روحي مبتلا به گناه شد، طبيعي است طهارت خودش را از دست مي‌دهد و ذوالجلال و الاكرام به واسطه توبه و ايام خاص با الفاظ خاصي مثل «اَستَغُفرُاللّه رَبّي وَ اَتوبُ اِلَيه» و يا «اَستَغفِرُالله مِن كُلِّ ذَنبٍ وَ مِن كُلِّ اِثمٍ وَ مِن كُلِّ خَطيئَه» و امثالهم روح مبتلا شده به گناه را مجدّداً به حالت اوليه باز مي‌گرداند، صيقل مي‌دهد و حالش را عوض مي‌كند. او را مجدّد به مقام انسانيت انسان؛ يعني حالت طهارت بر مي‌گرداند؛ چون ذوالجلال و الاكرام بشر را از نفخه روح خودش قرار داد. لذا به او علاقه و حبّ دارد
۱.۹k
۲۶ بهمن ۱۳۹۹
دیدگاه ها (۶)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.