من فهمیدم آدمای خوشبخت کسایی هستن که حداقل یک نفرو توی دن

من فهمیدم آدمای خوشبخت کسایی هستن که حداقل یک نفرو توی دنیا دارن که تو دردناک‌ترین روزای زندگیشون، سخت نگهشون داره و نزاره برن، نزاره متلاشی بشن، نزاره از هم بپاشن! نزاره تاریکی رج به رجِ روحشون رو بگیره و بهشون اطمینان بده که این دنیا شاید زیاد قشنگ نباشه اما بودنِ تو کنارِ من قشنگ‌ترین اتفاق دنیاست. من فهمیدم خوشبخت بودن یعنی عزیزِ کسی که عزیزته بودن! چه فرقی میکنه اون آدم رفیق باشه، هم جنس باشه، هم خون‌ات باشه، یا آدم از صد پشت غریبه تر؟! مهم اینه میدونی هر طوفانی که بیاد اون با یه قایقِ کوچیک منتظره تا نجاتت بده! و این یعنی اوجِ خوشبخت بودن!