زندگی . . .

زندگی پنجره ای باز به دنیای وجود
تا که این پنجره باز است ، جهانی با ما است
آسمان ، نور ، خدا عشق ، سعادت با ماست
فرصت بازی این پنجره را دریابیم
در نبندیم به نور ، در نبندیم به آرامش پر مهر نسیم
پرده از ساحت دل برگیریم
رو به این پنجره با شوق سلامی بکنیم
زندگی رسم پذیرایی از تقدیر است
وزن خوشبختی من ، وزن رضایتمندی است
زندگی شاید آن لبخندی است که دریغش کردیم
زندگی زمزمه پاک حیاتست ، میان دو سکوت
زندگی ، خاطره آمدن و رفتن ما است
لحظه آمدن و رفتن ما تنهایی است
من دلم می خواهد . . .
قدر این خاطره را دریابیم !
.
(سهراب سپهری)