وقـتی در مـملکتی رهـبر درسـت و حسـابی نـباشد خـب وضعـیت م

وقـتی در مـملکتی رهـبر درسـت و حسـابی نـباشد خـب وضعـیت میـشود مصر..
وقــتی در جـامعه شـیعی رهـبری مـدیر و مـدبـر نـباشد میـشود عـــراق
وقــتی در کـشوری شـیعه فـرمانده ی استـواری نـداشـته بــاشد میشود پــاکستان
وقتـی در کـشوری بـه ظاهر مسلــمان رییس آن ممـلکت خــود فــروخته بــه شرق و غــرب بـاشد مشـود تـرکیه..
امـــا...؟؟؟
وقــتی در کشـوری شـیعه رهبـر بـاج بـه زمــین و زمــان ندهد..
و بــا هـمه فـشارهـا؛ سلیـقه هـا؛ جـنگ 8 سـاله؛ 30 سـال تــحریم اقـتصادی ..
جــایی بــرای نــفس کشــیدن دشـمن بــاقی نـمی ماند..
خــب آن وقــــت میــــشود ایــــران ...
ایــرانی کــه در مـــیان حصــاری از آتــش جــنگ های منـطــقه است کــه..
هــمه اش هــم از بغــض و کــینه هـمان 8 ســال دفـــاع مـــقدس است..
کـــه گـرگ های زخمـی پــشت مرزهایـــمان زوزه میکـــشند..
و کســی جــرات ندارد به خاک مــا چپ نگاه کند حتــی مگــس هــایشان(پهــبادها)...!

خســته نــباشی آقـــا..کــه عــلمدار انــقلابی..
همــین کــه مـی بـینم شــما رهــبر مــایی آرام مـیـشوم..

الـلهم الحــمدالله عـلی هـذه النعـمه الـتی فضلتها لـنا...