اگه از بچگی همو میدیدن:

وقتی فن فیک مینویسن(یا حداقل درمورد این دوتا) هیچوقت همه چیز فانتزی نیست
مثلا:
لباس بلند لختی که هانجی دوسش داره پیرهن مادر لیوای که وقتی بچه بود تنش بود...
هانجی همیشه از اول تا اخرش لیوای رو به خاطر (لیوای) بودن دوس داشت و بهش نزدیک میشد نه به خاطر زورش/جذبه اش/حس ترحم به خاطر پایین بودن رده بندی اجتماعی یا سوء استفاده از قدرتش و این تا تهش باهاش موند
اون لیوای شکسته اولین فنجون لیوای که از دستش افتاد و شکست و تا ته زندگیش عادت خاص لیوای گرفتن رو بهش داد
اون بیل هم همون بیلیه که هانجی داشت باهاش دیوار رو سوراخ میکرد تا فرار کنه و تهش پلیس نظامی ازش گرفت
#لیوای
#هانجی
#حمله_به_تایتان