کپشن بمونه یادگاری🖤

یه وقتایی خاک داری آب نیست

که قلعه بسازی

یه وقتایی هم باد داری آتیش نی

که گُر بگیره

یه وقتایی هم همشون با هم هستن

اونی که باید باشه نیست

یه شبایی هم که قبلا گقتم

همه چی سیاهست

یه شب ، شب شبِ تیره

انگار روح اَ تنت میره

دل از ننه بابا از رفیق

حتی از وطنِ تیره

دلبر بد شده پاره

صدام هم خشو که داره

بگو من از سنگم دیگه

بگو زورش چقده تهشو بذاره

یه شب ، شب شبِ تیره

انگار روح اَ تنت میره

دل از ننه بابا از رفیق

حتی از وطنِ تیره

دلبر بد شده پاره

صدام هم خشو که داره

بگو من از سنگم دیگه

بگو زورش چقده تهشو بذاره

شهر پُره از مردای عضب

که رحم نکردن حتی به دریای خزر

کشور پرِ دستایِ خالی

قهرمان و مستای خزن

غمم پُره توو کوچه ی قدیمی

خستست اونی که پوچِ یه وَری نی

داغونه با غیرته

هنرمند میسازه مورچه ی خمیری

پهلوون پیِ قفس و جنگه

میدون پُر هوس و سنگه

پس بیخیال شو نفسا تنگه

پیِ دود نرو مغز خستست و منگه

پروانه شده پاره اَ پیله

توو بازار هر چی کاره تعطیله

همه وِزه بزن در رو

پرچم نه پایِ داره نه میله

بالا میره هیبت قُمار

تبلیغِ سایته و قیمتِ دلار

قیمتِ خونِ آقامه

مگه میشه آخه دورت انقدهِ خُمار

تو وصله دلت وصلِ به این نونِ من هیزِ تیز

توو مدرسه انگشت میکنیم کو* من زیرِ میز

خسته ام از دستِ تو ، خسته ای از دستِ من

اینا میخوان توافق هسته ای هم پس بدن

دینا پُر از رذل پست ، فیلما پُر از رزمه پس

اینجا پُر تاریکیه

میسوزی هی نسل به نسل

دل پُره از همه ، مِش زیرِ مقنعه

اما بازم اونی که فحش میخوره عممه

پُره اشکه عمام*ما ، دروغ رفت زیرِ عما*ه ها

بدل زد معما به ما ، نمیندازیم حتی به فردا نگاه

وقتی گیر کردی وسطِ اسباب کشی

بشینی تو پایِ مهتاب که چی؟

وقتی بالکن دور از اونه

همون بهتر که کفخواب بشی

وقتی تنهام چه فرق داره کجا

چرا اینطوری شد رفتارِ تو باهام

من اصلاً حالم خوش نی

بدونِ تو یه موجودِ درد داره دو پام
🖤🥀