ﺳﯿﺎﻩ ﭘﻮﺷﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﺑﻪ ﺟﻨﮕﻞ ﺁﻣﺪ ...
ﺳﯿﺎﻩ ﭘﻮﺷﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﺑﻪ ﺟﻨﮕﻞ ﺁﻣﺪ ...
ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺗﻨﻮﻣﻨﺪ !
ﻣﺮﺍ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮐﺮﺩ...
ﺩﺳﺘﯽ ﺑﻪ ﺗﻨﻪﺍﻡ ﮐﺸﯿﺪ، ﺗﺒﺮﺵ ﺭﺍ ﺩﺭ
ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺯﺩ ... ﺯﺩ ... ﻣﺤﮑﻢ ﻭ ﻣﺤﮑﻢ
ﺗﺮ...
ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻣﯿﺒﺎﻟﯿﺪﻡ، ﺩﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽﺧﻮﺍﺳﺘﻢ
ﺩﺭﺧﺖ ﺑﺎﺷﻢ، ﺁﯾﻨﺪﻩ ﯼ ﺧﻮﺑﯽ ﺩﺭ
ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﻡ ﺑﻮﺩ !
ﺳﻮﺯﺵ ﺗﺒﺮ ﻫﺎﯾﺶ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽﺷﺪ ﮐﻪ
ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﭼﺸﻤﺶ ﺑﻪ ﺩﺭﺧﺖ ﺩﯾﮕﺮﯼ
ﺍﻓﺘﺎﺩ، ﺍﻭ ﺗﻨﻮﻣﻨﺪﺗﺮ ﺑﻮﺩ...
ﻣﺮﺍ ﺭﻫﺎ ﮐﺮﺩ ﺑﺎ ﺯﺧﻢﻫﺎﯾﻢ ، ﺍﻭ ﺭﺍ
ﺑﺮﺩ ... ﻭ ﻣﻦ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﺩﺭﺧﺖ
ﺑﻮﺩﻡ، ﻧﻪ ﺗﺨﺘﻪ ﺳﯿﺎﻩ ﻣﺪﺭﺳﻪﺍﯼ، ﻧﻪ
ﻋﺼﺎﯼ ﭘﯿﺮ ﻣﺮﺩﯼ...
ﺧﺸﮏ ﺷﺪﻡ.
ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺗﻨﻮﻣﻨﺪ !
ﻣﺮﺍ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮐﺮﺩ...
ﺩﺳﺘﯽ ﺑﻪ ﺗﻨﻪﺍﻡ ﮐﺸﯿﺪ، ﺗﺒﺮﺵ ﺭﺍ ﺩﺭ
ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺯﺩ ... ﺯﺩ ... ﻣﺤﮑﻢ ﻭ ﻣﺤﮑﻢ
ﺗﺮ...
ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻣﯿﺒﺎﻟﯿﺪﻡ، ﺩﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽﺧﻮﺍﺳﺘﻢ
ﺩﺭﺧﺖ ﺑﺎﺷﻢ، ﺁﯾﻨﺪﻩ ﯼ ﺧﻮﺑﯽ ﺩﺭ
ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﻡ ﺑﻮﺩ !
ﺳﻮﺯﺵ ﺗﺒﺮ ﻫﺎﯾﺶ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽﺷﺪ ﮐﻪ
ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﭼﺸﻤﺶ ﺑﻪ ﺩﺭﺧﺖ ﺩﯾﮕﺮﯼ
ﺍﻓﺘﺎﺩ، ﺍﻭ ﺗﻨﻮﻣﻨﺪﺗﺮ ﺑﻮﺩ...
ﻣﺮﺍ ﺭﻫﺎ ﮐﺮﺩ ﺑﺎ ﺯﺧﻢﻫﺎﯾﻢ ، ﺍﻭ ﺭﺍ
ﺑﺮﺩ ... ﻭ ﻣﻦ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﺩﺭﺧﺖ
ﺑﻮﺩﻡ، ﻧﻪ ﺗﺨﺘﻪ ﺳﯿﺎﻩ ﻣﺪﺭﺳﻪﺍﯼ، ﻧﻪ
ﻋﺼﺎﯼ ﭘﯿﺮ ﻣﺮﺩﯼ...
ﺧﺸﮏ ﺷﺪﻡ.
۵۲۸
۱۵ آبان ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.