خلاءخلاء فضای عاری از ماده است این واژه در لاتین نیز از

خلاءخلاء فضای عاری از ماده است. این واژه در لاتین نیز از ("خالی" vacuus) سرچشمه می‌گیرد. در اشاره و مقایسهٔ نِسبی به چنین خلاء کاملی؛ منطقه‌ای با یک فشار گازی بسیار کمتر از فشار اتمسفر نیز یک خلاء است.#cite_note-chambers-1" rel="nofollow">[۱] در گفتگوهای علمی فیزیکدانان اغلب در مورد نتایج آزمایش که در شرایط ایده‌آل (خلاء کامل)؛ در برابر انجام آن در فضای آزاد، رخ می‌دهد، با استفاده از واژهٔ خلاء نسبی برای اشاره به خلاء ناقص سخن می‌گویند و منظورشان یک خلاء واقعی ولی ممکن، مثلاً در آزمایشگاه یا در فضاست. از سوی دیگر در مهندسی و فیزیک عملی، خلاء به هر فضایی که در آن فشار کمتر از فشار اتمسفر باشد اشاره دارد.#cite_note-2" rel="nofollow">[۲] خلأ Vacuum به محیطی گفته می‌شود که چگالی ذره‌های (اتم‌ها و مولکول‌های) موجود در آن خیلی کمتر از محیط جوّ است [۳]. خلأ را با توجه به تعداد ذراتی که در واحد حجم دارد، به خلأ عادی، خلأ متوسط، خلأ بالا، خلأ خیلی بالا و خلأ بی‌نهایت تقسیم‌بندی شده‌است. برای تشخیص نوع خلأ، تعداد مولکول‌ها اندازه‌گیری نمی‌شوند، بلکه با اندازه‌گیری فشار گاز می‌توان تعداد مولکول‌ها در واحد حجم را تعیین کرد. خلأ به محیطی گفته می‌شود که فشار آن از فشار اتمسفر کمتر باشد و براساس فشاری که دارد به خلأ عادی، متوسط و غیره تقسیم‌بندی می‌شود.

مشخصات خلاء»

واژهٔ خلأ عموماً به ناحیه‌ای از فضا که فشار آن کمتر از ۷۶۰ تور (واحد فشار) باشد، اطلاق می‌شود. تور یکی از واحدهای فشار و تقریباً معادل یک میلیمتر جیوه است. هدف اصلی فناوری خلأ کاهش چگالی ذرات خارجی، شامل اتم‌ها یا مولکول‌ها، یا ذرات دیگر در یک حجم مشخص است. این ذرات خارجی عبارتند از:

بخار حاصل از چشمه مواد
گازهای موجود در هوای داخل محفظه که عمدتاً شامل نیتروژن و اکسیژن، بخار آب (که از راه هوا جذب می‌شود)، هیدروژن، مونوکسیدکربن و دی اکسید کربن می‌باشند.
گازهایی که بواسطه عدم درزبندی درست و در اثر نشتی حاصل از آن از طریق دیواره‌ها وارد سیستم می‌شوند.
گاز حاصل از فشار بخار مواد
گازهای جذب شده در داخل مثلاً بدنه استیل که بعد از پولیش کردن بدنه یا پخت محفظه خارج می‌شوند.