چارلی چاپلین با عصا و کلاه صهیونی (١)
چارلی چاپلین با عصا و کلاه صهیونی (١)
دستگاه‌های تبلیغاتی #صهیونیسم با امکاناتی که در اختیار دارند، سعی درجاودانه‌سازی فرقه‌ای خودشان داشته و دارند. در دههٔ پنجاه میلادی همزمان با جنجال #مک‌کارتیسم و فضای دست‌راستی پلیس آمریکا هرچند به‌صورت منفی علیه عده‌ای از هنرمندان در #هالیوود جار و جنجال سیاسی به‌راه انداختند، اما این اعمال برای جاودانه‌کردن آن‌ها چه آگاهانه و چه غیرآگاهانه مؤثر بود.
در این میان، فضای سیاسی آمریکا به چارلی چاپلین بُعدی اسطوره‌ای داد و او را از سینماگر صرف تا سطح یک نماد مظلومیت، تهی‌دستی، آوارگی و کسی که در زیر چرخ‌دنده‌های نظام‌های حاکم صنعتی، خرد و خمیر می‌شود، بالا کشید.
در آثار چاپلین، همچنان‌که در دیگر آثار هنرمندان و نویسندگان یهودی هم‌دوره با او دیده می‌شود، مختصات انسان‌های منفرد و منزوی، حاشیه‌ای و کوچک نگه‌داشته شده، تعریف و نمایانده می‌شوند.
در این جنجال برچسبِ کمونیست بودن، نمی‌توانست در دههٔ سی و چهل قرن بیستم باعث منفورشدن چاپلین باشد، بلکه به‌طور طبیعی به نمایش‌ها و فیلم‌های او نشانی از واقعیت‌ها می‌زد.
او به‌طور متعارف از انسان کمونیستی و انسان #پرولتاریا به تعریف مارکسیسم، فاصله داشت و موضوع جهانی جنبش صهیونیسم یعنی غربت، همان اسطورهٔ #یهودی_سرگردان، را تبلیغ می‌کرد.
(اندیشکده مطالعات یهود)
@mafaz_news
دستگاه‌های تبلیغاتی #صهیونیسم با امکاناتی که در اختیار دارند، سعی درجاودانه‌سازی فرقه‌ای خودشان داشته و دارند. در دههٔ پنجاه میلادی همزمان با جنجال #مک‌کارتیسم و فضای دست‌راستی پلیس آمریکا هرچند به‌صورت منفی علیه عده‌ای از هنرمندان در #هالیوود جار و جنجال سیاسی به‌راه انداختند، اما این اعمال برای جاودانه‌کردن آن‌ها چه آگاهانه و چه غیرآگاهانه مؤثر بود.
در این میان، فضای سیاسی آمریکا به چارلی چاپلین بُعدی اسطوره‌ای داد و او را از سینماگر صرف تا سطح یک نماد مظلومیت، تهی‌دستی، آوارگی و کسی که در زیر چرخ‌دنده‌های نظام‌های حاکم صنعتی، خرد و خمیر می‌شود، بالا کشید.
در آثار چاپلین، همچنان‌که در دیگر آثار هنرمندان و نویسندگان یهودی هم‌دوره با او دیده می‌شود، مختصات انسان‌های منفرد و منزوی، حاشیه‌ای و کوچک نگه‌داشته شده، تعریف و نمایانده می‌شوند.
در این جنجال برچسبِ کمونیست بودن، نمی‌توانست در دههٔ سی و چهل قرن بیستم باعث منفورشدن چاپلین باشد، بلکه به‌طور طبیعی به نمایش‌ها و فیلم‌های او نشانی از واقعیت‌ها می‌زد.
او به‌طور متعارف از انسان کمونیستی و انسان #پرولتاریا به تعریف مارکسیسم، فاصله داشت و موضوع جهانی جنبش صهیونیسم یعنی غربت، همان اسطورهٔ #یهودی_سرگردان، را تبلیغ می‌کرد.
(اندیشکده مطالعات یهود)
@mafaz_news
۷۳۵
۱۴ اسفند ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.