چقدر خوب میشد

چقدر خوب میشد

گاهی با خودم فکر می کنم که اگر آدم ها همین یک کار ساده را خوب انجام دهند؛ چقدر حالشان بهتر می شود...

غالبا پیش می آید که خودمان را بخاطر کاری که کرده ایم یا حرفی که زده ایم و نتیجه خوبی نداشته ملامت می کنیم. یا حتی گاهی خودمان را بخاطر کاری که نکرده ایم و باید انجام می دادیم سرزنش می کنیم...
کار یا حرفی که همین یک روز پیش؛ یا یکی دو هفته پیش یا حتی یک ماه یا چند سال پیش برایمان نتایجی ناخوشایند به بار آورده است...

معتقدم که این یکی از بزرگترین اشتباهات بشر و بزرگترین ظلم به "خود" است. دلیلم هم این است که وقتی در مورد گذشته خود به قضاوت می نشینیم ؛ فراموش میکنیم که در آن لحظه که تصمیم گرفتیم که آن کار اشتباه را با آن نتایج اسفبارش انجام دهیم فکر می کردیم "بهترین کار ممکن" است. و حال با "تجاربی" که به دست آورده ایم و پخته تر شده ایم و شرایطمان عوض شده به قضاوت در باره خود می پردازیم و یادمان می رود که در آن زمان همه چیز با حالا فرق می کرد...

اگر آدمها همین یک کار کوچک یعنی قضاوت کردن ضالمانه گذشته خود را کنار بگذارند ؛ چقدر حالشان بهتر می شود.

ما هیچ وقت نمی توانیم خود یا دیگری را درست قضاوت کنیم مگر این که "دقیقا" در همان شرایطی باشیم که زمان وقوع اتفاق بر ما یا آن شخص حاکم بوده است. و چون این امر غیر ممکنی است پس بزرگترین اشتباه یک انسان در حق خود ؛" قضاوت گذشته خود" است و بزرگترین اشتباه ما درباره دیگری ؛ " قضاوت کردن او بر اساس ذهنیات خودمان" است.

چقدر خوب می شد اگر آدمها همین یک اشتباه را نمی کردند!