"یه تهران"

"یه تهران"

یه شهرِ تنگ و باریکه
دلی که بی تو تاریکه
من اینم بی پلِ دستات؛
"یه تهران" که ترافیکه

یه تهرانم که نابوده
پر از درده پر از دوده
یه شهرِ ساکت و خم که؛
یه روز اوجِ صدا بوده

یه شهرم که سر و ساده؛
برات از رونق افتاده
نه شاده برجِ میلادِش
نه آزادیش آزاده

کجایی مرهم ِ خوبم؟
کجایی ماهِ محبوبم؟
کجایی که نمی‌بینی؛
"یه تهران" بی‌تو آشوبم؟

"یه تهران" بی‌تو دلتنگم
"یه تهران" بی‌تو بی‌رنگم
"یه تهران" غصّه می‌رقصه؛
تؤ هر آواز و آهنگم

مثِ سازی که بی‌ سیمه؛
صدام تؤ فکرِ تسلیمه
یه روز که نیستی انگاری؛
دلم صد ساله تحریمه

حالا فک کن چه غمگینم
چقد غم مونده تؤ سینَه‌م
ببین چن روزِ صدسالَه س؛
که چشمات‌و نمی‌بینم

"تو نیستی" این عزا خیزه
خیالِت ماتم‌انگیزه
ولی یادت هنوز تنها
گزینَه‌س که روی میزه

چشام شعرای خط‌خوردن
رگام گلهای پژمردن
بیا تا این خیابونا؛
من‌و به دشنه نسْپُردن .