تفسیر قرآن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره زخرف
آیه 32
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
أَهُمْ يَقْسِمُونَ رَحْمَةَ رَبِّكَ نَحْنُ قَسَمْنَا بَيْنَهُم مَّعِيشَتَهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَرَفَعْنَا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِيَتَّخِذَ بَعْضُهُم بَعْضاً سُخْرِيّاً وَرَحْمَتُ رَبِّكَ خَيْرٌ مِّمَّا يَجْمَعُونَ (32)
ترجمه :
آيا آنان رحمت پروردگارت (در مورد تعيين پيامبر) را (ميان خود) تقسيم مى كنند در حالى كه ما معيشت آنان را در زندگى دنيا ميانشان تقسيم كرده ايم (تا چه رسد به اعطاى مقام والاى نبوّت) و درجات بعضى انسان ها را بر برخى ديگر برترى داديم تا برخى از آنان برخى ديگر را به خدمت گيرند و رحمت پروردگار تو از آنچه آنان مى اندوزند بهتر است.
نکته ها:
برترى يافتن برخى انسان ها بر ديگران دو گونه است:
- يكى برترى در ساختار جسمى، فكرى و استعدادهاست كه اين امر سبب احساس نياز به يكديگر و خدمت به همديگر است و بدين وسيله جامعه تشكيل مى شود. انسان در اين برترى نقشى ندارد. «رفعنا بعضهم فوق بعض درجات»
- نوع ديگر، برترى است كه خداوند بر اساس تلاش انسان عطا مى كند، نظير آيه: «يرفع اللّه الّذين آمنوا منكم والّذين اوتوا العلم درجات»(4) كه خداوند كسانى را كه به سراغ علم و ايمان رفتند برترى مى دهد.
وقتى معيشت انسان ها در دست خداست، چگونه بعضى انتظار دارند مقام نبوّت با آنان باشد و آنها تصميم بگيرند كه وحى بر چه كسى نازل شود؟
تفاوت هايى كه ميان مردم است بايد سبب پيوستگى و تعاون و استخدام بعضى توسط بعضى باشد، نه سبب استثمار و فخر فروشى و تحقير ديگران. «سُخرياً» يعنى گروهى از انسان ها گروه ديگر را به كار گيرد و آنها را استخدام كند.
-----
4) مجادله، 11.
پیام‌ها :
- انسان بايد قدر و جايگاه خود را بداند و پا را از گليم خود درازتر نكند. (انتخاب پيامبر در حوزه اراده الهى است، نه توقّع و انتظار مردم) «اهم يقسمون رحمة ربّك»
- نبوّت، رحمت خاص الهى است. «رحمة ربّك»
- كسى از خداوند طلبى ندارد هر چه هست لطف و رحمت اوست. «رحمة ربّك»
- رزق فقط به دست خداست. «نحن قسمنا بينهم معيشتهم»
- برترى هاى جسمى و فكرى سبب غرورتان نگردد زيرا همه از خداست. «نحن قسمنا - رفعنا»
- انديشه جامعه بى طبقه، خيالى بيش نيست. (خداى حكيم خود تفاوت هايى قرار داده تا مردم به يكديگر احساس نياز كنند و با كمك به يكديگر در سايه اجتماع رشد كنند.) «رفعنا بعضهم فوق بعض درجات»
- اجير شدن و اجير گرفتن و استخدام بعضى انسان ها توسط بعضى ديگر، امرى مجاز و مشروع است. «ليتخذ بعضهم بعضاً سخريّاً»
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره زخرف
آیه 32
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
أَهُمْ يَقْسِمُونَ رَحْمَةَ رَبِّكَ نَحْنُ قَسَمْنَا بَيْنَهُم مَّعِيشَتَهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَرَفَعْنَا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِيَتَّخِذَ بَعْضُهُم بَعْضاً سُخْرِيّاً وَرَحْمَتُ رَبِّكَ خَيْرٌ مِّمَّا يَجْمَعُونَ (32)
ترجمه :
آيا آنان رحمت پروردگارت (در مورد تعيين پيامبر) را (ميان خود) تقسيم مى كنند در حالى كه ما معيشت آنان را در زندگى دنيا ميانشان تقسيم كرده ايم (تا چه رسد به اعطاى مقام والاى نبوّت) و درجات بعضى انسان ها را بر برخى ديگر برترى داديم تا برخى از آنان برخى ديگر را به خدمت گيرند و رحمت پروردگار تو از آنچه آنان مى اندوزند بهتر است.
نکته ها:
برترى يافتن برخى انسان ها بر ديگران دو گونه است:
- يكى برترى در ساختار جسمى، فكرى و استعدادهاست كه اين امر سبب احساس نياز به يكديگر و خدمت به همديگر است و بدين وسيله جامعه تشكيل مى شود. انسان در اين برترى نقشى ندارد. «رفعنا بعضهم فوق بعض درجات»
- نوع ديگر، برترى است كه خداوند بر اساس تلاش انسان عطا مى كند، نظير آيه: «يرفع اللّه الّذين آمنوا منكم والّذين اوتوا العلم درجات»(4) كه خداوند كسانى را كه به سراغ علم و ايمان رفتند برترى مى دهد.
وقتى معيشت انسان ها در دست خداست، چگونه بعضى انتظار دارند مقام نبوّت با آنان باشد و آنها تصميم بگيرند كه وحى بر چه كسى نازل شود؟
تفاوت هايى كه ميان مردم است بايد سبب پيوستگى و تعاون و استخدام بعضى توسط بعضى باشد، نه سبب استثمار و فخر فروشى و تحقير ديگران. «سُخرياً» يعنى گروهى از انسان ها گروه ديگر را به كار گيرد و آنها را استخدام كند.
-----
4) مجادله، 11.
پیام‌ها :
- انسان بايد قدر و جايگاه خود را بداند و پا را از گليم خود درازتر نكند. (انتخاب پيامبر در حوزه اراده الهى است، نه توقّع و انتظار مردم) «اهم يقسمون رحمة ربّك»
- نبوّت، رحمت خاص الهى است. «رحمة ربّك»
- كسى از خداوند طلبى ندارد هر چه هست لطف و رحمت اوست. «رحمة ربّك»
- رزق فقط به دست خداست. «نحن قسمنا بينهم معيشتهم»
- برترى هاى جسمى و فكرى سبب غرورتان نگردد زيرا همه از خداست. «نحن قسمنا - رفعنا»
- انديشه جامعه بى طبقه، خيالى بيش نيست. (خداى حكيم خود تفاوت هايى قرار داده تا مردم به يكديگر احساس نياز كنند و با كمك به يكديگر در سايه اجتماع رشد كنند.) «رفعنا بعضهم فوق بعض درجات»
- اجير شدن و اجير گرفتن و استخدام بعضى انسان ها توسط بعضى ديگر، امرى مجاز و مشروع است. «ليتخذ بعضهم بعضاً سخريّاً»
۱.۱k
۱۴ مرداد ۱۴۰۱
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.