در رابطه با دیگر انسان ها چیزی نمیدانم اما من

در رابطه با دیگر انسان ها چیزی نمیدانم اما من
دلم میخواهد کسی که قرار است معشوقه‌ی من باشد همانی باشد که زمانی اگر غریبه‌ای را درحال بر دوش کشیدن سوگ بینَد که اشک هایَش تنها راه ابرازش است ، کنارش می‌مانَد تا ارام شوَد، کسی که در زمان خندیدن برقِ چشمانش مرا مجذوب خود کند . کسی که لایق باشد ، چرا کِه هر انسانی لیاقَتِ محبت را ندارد . این را میدانم که عشق بذر گندم نیست که پَس از کاشت منتظرِ فصل درو بمانی ، چرا کِه همانطور که گفتم هر انسانی لایقش نخواهد بود .
اما اگَر عشقم را فدایِ آنی کنم که قلبی گرم و چهره‌ای فریبنده داشته باشد ؛ فکر میکنم ، پشیمان نخواهم شد ، حتی اگر او
نا لایق باشد.. حتی اگر فصل درو هیچگاه فرا نرسد..