سکوت عشق

محشری زیر کمان خم ابروت بپاست
نازنینم! بخدا چشمک تو عین بلاست

کیمیا خلق شده در لب انگوری تو
ذره‌ای از اثر بوسه‌‌ی تو آب بقاست

باز با چشم تو باید به اجابت برسم
زیر انبوه نگاه تو لبم غرق دعاست

غزل آویخته بر موی بلندت، قلمم
شاعری ساخته پرداخته‌ی زلف شماست

من همینم؛ بگذارید به بیراهه روم
راه من مدتی از مذهب این شیخ، جداست

عاکف آورده غزل،‌ باز پر از شور و شرر
بس که معشوقه‌ی او باز پر از ناز و اداس

@foad-1393 ❤