دلتنگ کوی شهدا ...

دلتنگ کوی شهدا ...

گاهی زندگی سخت تر از اون چیزی میشه که ازش انتظار داری...

گاهی عجیب گیر میکنی و نمیتونی راهت رو از بیراهه های گوناگون تشخیص بدی...

گاهی دیگه هیچ چیزی دلت رو به ادامه دادن راهت خوش نمیکنه...

گاهی حتی به راهی که تا الان توش بودی شک میکنی...

حتی نمیدونی تا الان درست اومدی یا نه...

گاهی از ته دل آرزو میکنی خدا یه الگوی خوب و کاربردی تو زندگی این دوره و زمونه بزاره جلوت تا بدونی باید چیکار کنی...

گاهی که دیگه هیچ چیز برات بوی اعتماد نداره ، عجیب از ته دل ظهور حجتشو میخوای...

خدایا دق کردیم از بس حرف های رنگارنگ دیگران رو شنیدیم و نفهمیدیم که کی راست میگه....

خدایا العجل العجل که به استقامت خود در این شورزار زندگی مشکوکم ...

فقط میتونم دل خوش کنم به غیب ...

به نگاه های خدا و شهدا...

به اینکه ستاره ای شدن تو زندگیم تا یادم نره هدف از خلقتم چی بوده...


ای شهید ...


ای کشتـگان عشـق بـرایــم دعـا کنیـد
یعنـی نمیشود که مـرا هم صـدا کنیـد ؟
ایـن دستهـای خستـه و خالی دخیلـتان
درد مـرا هـم بــه حُکـمِ اجابـت دوا کنیـد
فـریـاد چشمهـای مـرا هیـچ کـس نـدیـد
پـس یـک نگـاه محبت به من بیـنوا کنیـد
ای مردمان رد شده از هفت شهر عشق
رَحمــی بـه ساکنـانِ خَـمِ کوچـه ها کنید
کـوچیـده اید ! مگـر صبــرتـان کجـاسـت ؟
من میرسم ز ره تو را به خدا پا به پا کنید
ایـن کوله بـار حـادثه ، این کــوره راهِ عمـر
بـاید عبـور کـرد شهیـدان بـرایـم دعا کنید



پ.ن : صبر هم حدی داره ، برای اونی که بیاد شما باشه اما حتی محل عروجتون رو از نزدیک حس نکرده !!!

آی شهدا ، دلم میخواد اولین دیدارم از جبهه ها با کاروان دانشجویی باشه...

چیز زیادی که نیست...

لطفا قسمتم کنید امسال