بسم الله الرحمن الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا بقیه الله (عج)
السلام علیک یا حجه الله (عج)
السلام علیک یا أباصالح المهدی (عج)
.
.
فرازی از دعای روح بخش ندبه
اَيْنَ الْحَسَنُ اَيْنَ الْحُسَيْنُ اَيْنَ اَبْنآاءُ الْحُسَيْنِ صالِحٌ بَعْدَ صالِحٍ وَ صادِقٌ بَعْدَ صادِقٍ
.
اَيْنَ السَّبيلُ بَعْدَ السَّبيلِ اَيْنَ الْخِيَرَةُ بَعْدَ الْخِيَرَةِ اَيْنَ الشُّمُوسُ الطّالِعَةُ
.
اَيْنَ الاَْقْمارُ الْمُنيرَةُ اَيْنَ الاَْنْجُمُ الزّاهِرَةُ اَيْنَ اَعْلامُ الدّينِ وَ قَواعِدُالعِلْمِ
.
اَيْنَ بَقِيَّةُ اللّهِ الَّتى لا تَخْلُو مِنَ الْعِتْرَةِ الْهادِيَةِ اَيْنَ الْمُعَدُّ لِقَطْعِ دابِرِ الظَّلَمَةِ
.
………
.
.
اَيْنَ الطّالِبُ بِدَمِ الْمَقتُولِ بِكَرْبَلاءَ
.
.
اَيْنَ الطّالِبُ بِدَمِ الْمَقتُولِ بِكَرْبَلاءَ
.
.
.
اَيْنَ الْمَنْصُورُ عَلى مَنِاعْتَدى عَلَيْهِ وَ افْتَرى اَيْنَ المُضْطَرُّ الَّذى يُجابُ اِذا دَعى اَيْنَ صَدْرُالْخَلائِقِ ذوُالْبِرِّ وَالتَّقْوى
.
اَيْنَ ابْنُالنَّبِىِّ الْمُصْطَفى وَابْنُ عَلِىٍّ الْمُرْتَضى وَابْنُ خَديجَةَ الْغَرّآءِ وَ ابْنُ فاطِمَةَ الْكُبْرى
.
.
.
خدایا!
ای قادر متعال
ای عزیز شکست ناپذیر
یا نور یا قدوس
یا رب العالمین
یا رحمن یا رحیم
یا ذوالجلال و الاکرام
یا اول الاولین و یا آخر الاخرین
يانُورَ المُسْتَوْحِشِينَ فِي الظُّلَمِ،
.
.
شجاعتی نصیبم کن تا جان ناقبل خویش را همچون <<جون>> غلام سیاه امام حسین(ع)، در رکاب امام زمان نثار راهش کنیم>
.
.
.
.
.
السلام علیک یا صاحب الزمان (عج)
.
.
لب ما و قصه‌ی زلف تو، چه توهمی! چه حکایتی!
تو و سر زدن به خیال ما، چه ترحمی! چه سخاوتی!
.
به نماز صبح و شبت سلام! و به نور در نَسَبت سلام!
و به خال کنج لبت سلام! که نشسته با چه ملاحتی!
.
وسط «الست بربکم» شده‌ایم در نظر تو گم
دل ما پیاله، لب تو خم، زده‌ایم جام ولایتی
.
به جمال، وارث کوثری، به خدا حسین مکرری
به روایتی خود حیدری، چه شباهتی! چه اصالتی!
.
«بلغ العُلی به کمالِ» تو «کشف الدُجی به جمال» تو
به تو و قشنگی خال تو، صلوات هر دم و ساعتی
.
شده پر دو چشم تو در ازل، یکی از شراب و یکی عسل
نظرت چه کرده در این غزل، که چنین گرفته حلاوتی!
.
تو که آینه تو که آیتی، تو که آبروی عبادتی
تو که با دل همه راحتی ، تو قیام کن که قیامتی
.
زد اگر کسی در خانه‌ات، دل ماست کرده بهانه‌ات
که به جستجوی نشانه‌ات، ز سحر شنیده بشارتی
.
غزلم اگر تو بسازیم، و نی‌ام اگر بنوازیم
به نسیم یاد تو راضیم نه گلایه‌ای نه شکایتی
.
نه، مرا نبین، رصدم نکن، و نظر به خوب و بدم نکن
ز درت بیا و ردم نکن تو که از تبار کرامتی
السلام علیک یا بقیه الله (عج)
السلام علیک یا حجه الله (عج)
السلام علیک یا أباصالح المهدی (عج)
.
.
فرازی از دعای روح بخش ندبه
اَيْنَ الْحَسَنُ اَيْنَ الْحُسَيْنُ اَيْنَ اَبْنآاءُ الْحُسَيْنِ صالِحٌ بَعْدَ صالِحٍ وَ صادِقٌ بَعْدَ صادِقٍ
.
اَيْنَ السَّبيلُ بَعْدَ السَّبيلِ اَيْنَ الْخِيَرَةُ بَعْدَ الْخِيَرَةِ اَيْنَ الشُّمُوسُ الطّالِعَةُ
.
اَيْنَ الاَْقْمارُ الْمُنيرَةُ اَيْنَ الاَْنْجُمُ الزّاهِرَةُ اَيْنَ اَعْلامُ الدّينِ وَ قَواعِدُالعِلْمِ
.
اَيْنَ بَقِيَّةُ اللّهِ الَّتى لا تَخْلُو مِنَ الْعِتْرَةِ الْهادِيَةِ اَيْنَ الْمُعَدُّ لِقَطْعِ دابِرِ الظَّلَمَةِ
.
………
.
.
اَيْنَ الطّالِبُ بِدَمِ الْمَقتُولِ بِكَرْبَلاءَ
.
.
اَيْنَ الطّالِبُ بِدَمِ الْمَقتُولِ بِكَرْبَلاءَ
.
.
.
اَيْنَ الْمَنْصُورُ عَلى مَنِاعْتَدى عَلَيْهِ وَ افْتَرى اَيْنَ المُضْطَرُّ الَّذى يُجابُ اِذا دَعى اَيْنَ صَدْرُالْخَلائِقِ ذوُالْبِرِّ وَالتَّقْوى
.
اَيْنَ ابْنُالنَّبِىِّ الْمُصْطَفى وَابْنُ عَلِىٍّ الْمُرْتَضى وَابْنُ خَديجَةَ الْغَرّآءِ وَ ابْنُ فاطِمَةَ الْكُبْرى
.
.
.
خدایا!
ای قادر متعال
ای عزیز شکست ناپذیر
یا نور یا قدوس
یا رب العالمین
یا رحمن یا رحیم
یا ذوالجلال و الاکرام
یا اول الاولین و یا آخر الاخرین
يانُورَ المُسْتَوْحِشِينَ فِي الظُّلَمِ،
.
.
شجاعتی نصیبم کن تا جان ناقبل خویش را همچون <<جون>> غلام سیاه امام حسین(ع)، در رکاب امام زمان نثار راهش کنیم>
.
.
.
.
.
السلام علیک یا صاحب الزمان (عج)
.
.
لب ما و قصه‌ی زلف تو، چه توهمی! چه حکایتی!
تو و سر زدن به خیال ما، چه ترحمی! چه سخاوتی!
.
به نماز صبح و شبت سلام! و به نور در نَسَبت سلام!
و به خال کنج لبت سلام! که نشسته با چه ملاحتی!
.
وسط «الست بربکم» شده‌ایم در نظر تو گم
دل ما پیاله، لب تو خم، زده‌ایم جام ولایتی
.
به جمال، وارث کوثری، به خدا حسین مکرری
به روایتی خود حیدری، چه شباهتی! چه اصالتی!
.
«بلغ العُلی به کمالِ» تو «کشف الدُجی به جمال» تو
به تو و قشنگی خال تو، صلوات هر دم و ساعتی
.
شده پر دو چشم تو در ازل، یکی از شراب و یکی عسل
نظرت چه کرده در این غزل، که چنین گرفته حلاوتی!
.
تو که آینه تو که آیتی، تو که آبروی عبادتی
تو که با دل همه راحتی ، تو قیام کن که قیامتی
.
زد اگر کسی در خانه‌ات، دل ماست کرده بهانه‌ات
که به جستجوی نشانه‌ات، ز سحر شنیده بشارتی
.
غزلم اگر تو بسازیم، و نی‌ام اگر بنوازیم
به نسیم یاد تو راضیم نه گلایه‌ای نه شکایتی
.
نه، مرا نبین، رصدم نکن، و نظر به خوب و بدم نکن
ز درت بیا و ردم نکن تو که از تبار کرامتی
۱.۷k
۲۲ خرداد ۱۳۹۳
دیدگاه ها (۴)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.