شب ز نورِ ماه رویِ ، خویش را بیند سپید

‌ ‌ ‌ ‌ شب ز نورِ ماه رویِ ، خویش را بیند سپید‌‌ ‌ ‌
‌ ‌ ‌ ‌ ‌ من شبم تو ماهِ من ، بر آسمان بی‌من مَرو‌ ‌ ‌ ‌