دلهره

پرم از دلهره...
همه انگار فهمیده اند من دارم به پیشواز غم بزرگی میروم که از قد و قواره من بزرگتر است...
بعد..
بعد...
بعد...
خدا آدم را چشم انتظار هیچ جوابی نگذارد...
چه فرقی میکند جواب آزمایشی باشد، جواب درخواستی باشد، جواب خواهشی باشد، جواب امتحانی باشد...
هیچ فرقی نمیکند...
انتظار انتظار است...
چشم آدم را به در سفید میکند...
هی مجبوری چشم بیندازی به صفحه تاریک موبایلت شاید خبری شده باشد...
بین خوف و رجا دست و پا میزنی...
هی دلت میخواهد یکنفر بگوید شوخی بود...همه اش شوخی بود...
اصلا فقط تنبیه بود...
تمام شد...
دلت می‌خواهد همه چیز برگردد به شب 21 ماه رمضان...
به شب قدر...
و با خودت بگویی من کجای التماس های قدرم یکسال اشک بود...
یکسال گریه...
دلت میخواهد عقب تر برود...
نمیدانم فقط آنقدر عقب برود که یادمان برود همه چیز...
و تو از نو عاشقم شوی...