بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت دوم :
لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ - كه به يقين ما انسان را در بهترين اعتدال و استقامت در جسم و روان آفريديم. قامت مستقيم، اعضاء متناسب، بشره ظاهر، مغز متفكر، روح قابل فضايل داديم.(سوره تین آیه 4)
امیرالمؤمنین،امام علی علیه‌السلام، انسان را متذکر می‌شود که گمان نکن جسم صغیری هستی، بلکه عالمی در تو پیچیده شده است، از این رو ب انسان عالَم صغیر و حتی برخی عالَم کبیر می‌گویند.
انسان: انسان روحی از عالَمِ اَمرِ الهی دارد - ملکوتی از عالم ملائک دارد - عقل و اختیاری دارد که حتی ملائک ندارند - ظرفیت و استعداد علمی او به قدری است که می‌تواند متعلم کلّ اسما و نشانه‌های الهی گردد - وَعَلَّمَ آدَمَ الأَسْمَاء كُلَّهَا - و به حقایقی از عِلم دست یابد که حتی از توان علمی ملائک نیز بالاتر است و لذا معلم ملائک شود - انسان فطرتی خداشناس، خداپرست و خدا جو دارد و عاشق آن هستی و کمال محض آفریده شده است - انسان می‌تواند امیدوار باشد به لقاء الله و نظر کند به وجه الله - و به مقام خلیفة‌الله و مقام محمود برسد. -از سوی دیگر، همین انسان، از بدنی کاملاً حیوانی برخوردار است و رویش های نباتی نیز دارد و از جمادی نیز بی‌بهره نیست.
بدن حیوانی، زندگی و حیات حیوانی دارد - بالتبع غرایز حیوانی دارد - بر اساس شهوت و غضب حرکت می‌کند، چنان چه روحش بر اساس حبّ و بغض حرکت می‌کند- میل شهوت به امنیت وحفظ سلامتِ تن، خوردن، نوشیدن، خوابیدن، جماع، تولید مثل، مسکن، مالکیت محیطی، قدرت فیزیکی و سایر شهوات از یک سو، و غضب دشمنی نسبت به هر تهدیدی که تمایلات و شهوات او را هدف بگیرد، از سویی دیگر. چنان که روحش عاشق خداست، عاشق کمال است، عاشق معرف و جمال است، عاشق وصال و لقا است حبّ و با هر چیزی یا هر شخصی که مزاحم رسیدن او شود، دشمنی دارد بغض.
دین انسانیت: پس انسان ممکن است یک سویه عمل کند. ممکن است به گمان میل به حیات اخروی، دنیایش را تلف کند و به آخرت نیز نرسد و ممکن است با توجه به نفس حیوانی، از روح و ملکوت خود که اصل وجودش است غافل شود، عقلش معیوب و قلبش محجوب گردد، و یک حیوان تمام عیار و بلکه بدتر گردد و خود را در مراتب وجود به جای اعلی علیین به اسفل السافلین بکشاند: وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرًا مِّنَ الْجِنِّ وَالإِنسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لاَّ يَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْيُنٌ لاَّ يُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لاَّ يَسْمَعُونَ بِهَا أُوْلَـئِكَ كَالأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُوْلَـئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ - (ادامه دارد...)
پاسخ قسمت دوم :
لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ - كه به يقين ما انسان را در بهترين اعتدال و استقامت در جسم و روان آفريديم. قامت مستقيم، اعضاء متناسب، بشره ظاهر، مغز متفكر، روح قابل فضايل داديم.(سوره تین آیه 4)
امیرالمؤمنین،امام علی علیه‌السلام، انسان را متذکر می‌شود که گمان نکن جسم صغیری هستی، بلکه عالمی در تو پیچیده شده است، از این رو ب انسان عالَم صغیر و حتی برخی عالَم کبیر می‌گویند.
انسان: انسان روحی از عالَمِ اَمرِ الهی دارد - ملکوتی از عالم ملائک دارد - عقل و اختیاری دارد که حتی ملائک ندارند - ظرفیت و استعداد علمی او به قدری است که می‌تواند متعلم کلّ اسما و نشانه‌های الهی گردد - وَعَلَّمَ آدَمَ الأَسْمَاء كُلَّهَا - و به حقایقی از عِلم دست یابد که حتی از توان علمی ملائک نیز بالاتر است و لذا معلم ملائک شود - انسان فطرتی خداشناس، خداپرست و خدا جو دارد و عاشق آن هستی و کمال محض آفریده شده است - انسان می‌تواند امیدوار باشد به لقاء الله و نظر کند به وجه الله - و به مقام خلیفة‌الله و مقام محمود برسد. -از سوی دیگر، همین انسان، از بدنی کاملاً حیوانی برخوردار است و رویش های نباتی نیز دارد و از جمادی نیز بی‌بهره نیست.
بدن حیوانی، زندگی و حیات حیوانی دارد - بالتبع غرایز حیوانی دارد - بر اساس شهوت و غضب حرکت می‌کند، چنان چه روحش بر اساس حبّ و بغض حرکت می‌کند- میل شهوت به امنیت وحفظ سلامتِ تن، خوردن، نوشیدن، خوابیدن، جماع، تولید مثل، مسکن، مالکیت محیطی، قدرت فیزیکی و سایر شهوات از یک سو، و غضب دشمنی نسبت به هر تهدیدی که تمایلات و شهوات او را هدف بگیرد، از سویی دیگر. چنان که روحش عاشق خداست، عاشق کمال است، عاشق معرف و جمال است، عاشق وصال و لقا است حبّ و با هر چیزی یا هر شخصی که مزاحم رسیدن او شود، دشمنی دارد بغض.
دین انسانیت: پس انسان ممکن است یک سویه عمل کند. ممکن است به گمان میل به حیات اخروی، دنیایش را تلف کند و به آخرت نیز نرسد و ممکن است با توجه به نفس حیوانی، از روح و ملکوت خود که اصل وجودش است غافل شود، عقلش معیوب و قلبش محجوب گردد، و یک حیوان تمام عیار و بلکه بدتر گردد و خود را در مراتب وجود به جای اعلی علیین به اسفل السافلین بکشاند: وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرًا مِّنَ الْجِنِّ وَالإِنسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لاَّ يَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْيُنٌ لاَّ يُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لاَّ يَسْمَعُونَ بِهَا أُوْلَـئِكَ كَالأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُوْلَـئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ - (ادامه دارد...)
۱.۲k
۲۸ مهر ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.