کاش سوره ای به نام "پدر" بود

کاش سوره ای به نام "پدر" بود
که این گونه آغاز میشد :
قسم بر پینه ی دستانت ، که بوی نان می دهد
و قسم بر چشمان همیشه نگرانت ...
قسم بر بغض فرو خورده ات که شانه ی کوه را لرزاند و قسم بر غربتت ، وقتی هیچ بهشتی زیر پایت نیست ...

( زنده باد همه ی پدران در قید حیات ،
و شاد باد روح تمامی پدران عزیز سفر کرده ... )
.