حضرت علی بن موسی الرضا(علیه السلام) می فرمایند : « خضر(عل

حضرت علی بن موسی الرضا(علیه السلام) می فرمایند : « خضر(علیه السلام) از آب حیات آشامیده ، پس او زنده است و نمی میرد تا در صور دمیده شود و البته او نزد ما می آید و بر ما سلام می کند ،صدایش شنیده می شود ولی خودش دیده نمی گردد و او هر جا که نامش به میان آمد حاضر می شود ، پس هر که از شما او را یاد کرد بر او سلام کند ، او هر سال در مراسم حج حاضر است تا تمام مناسک را انجام می دهد و در عرفه توقف می کند ، و بر دعای مومنین آمین می گوید ، و خداوند وحشت قائم ما را در هنگام غیبتش به وسیله او به انس مبدل می سازد و تنهاییش را به وسیله او برطرف می سازد . (کمال الدین سراج ج2 ص390 )

ما هیچ با خود فکر کرده ایم که چرا خداوند ، شخصیتی از امت های گذشته را انتخاب و مونس تنهایی امام زمان ما قرار داده است ؟ اصلا چرا تنهایی ، مگر خداوند ایشان را برای غربت و تنهایی آفریده است ؟ آیا بعید نیست از خدای حکیم ، که چنین شخصیتی را که جانشین او و حجتش بر مردم است ، خلق کند و بعد او را در غربت و تنهایی بگذاردخیلی بعید به نظر می رسد که حضرت ولی عصر (ارواحنا فداه) که خود محور عالم خلقت هستند و همیشه با ذات اقدس پروردگار مأنوسند ، نیاز به مونسی همانند حضرت خضر(علیه السلام) داشته باشند . و این که در روایات خضر(علیه السلام) را مونس تنهایی امام زمان(علیه السلام) معرفی کرده اند شاید منظور این باشد که ، همان گونه که وجود حضرت خضر و عمر طولانی ایشان دلیلی است بر وجود امام عصر (ارواحنا فداه) مونس تنهایی بودنش نیز دلیلی است بر غربت و مظلومیت امام زمان ، و شاید از این طریق خواسته اند به ما بفهمانند که چقدر مردم نسبت به امام زمانشان و مقام و جایگاهش بی توجهند که خداوند شخصیتی را از زمان های گذشته انتخاب فرموده تا مونس تنهایی ایشان باشد.