هرچقدر که بیشتر در او غرق میشدم تاریک تر میشد از سیاهیِ ر

هرچقدر که بیشتر در او غرق میشدم تاریک تر میشد از سیاهیِ رنگ آسمان در دم دم های نیمه شب تاریک تر از پرِ سیاه پرندگان تاریک تر حتی در تیرگی زندگی ای که متعلق به دنیای من بود تاریک تر اما هیچکس نمیدانست که چگونه این تاریکی را همچون خدایی مقدس می‌پرستیدم.