بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت اول :
دشمنان فرصت را برای تشدید جنگ نرم، مناسب تر دیده اند!چون هیچ گاه سخن مستدلى علیه فرهنگ والای اسلامی ندارند، همیشه ابتدا از جانب خود یک اصلی را به اسلام نسبت میدهند و سپس به همان گفته خود میتازند. رمضان کریم فرصتی الهی برای خودسازی و بالتبع رشد فرهنگ اجتماعی میباشد. وقتی حتی کسی که روزه نیست و یا حتی مسلمان نیست حرمت ماه خدا و ادب اجتماعی را رعایت میکند ساختار و شکل فرهنگی و رفتاری جامعه رنگ خدایی گرفته و رشد و ارتقا می یابد.
دشمن از همین ساختار،فرهنگی ،ادب رعایت حرمتهاو تعاون اجتماعی ناراحت است. بغض سؤال کننده نسبت به روزه و روزه‌داران، از فحوای کلامش پیداست!
در هر حال دو مسئله وجود دارد، یکی به طور کلی خوردن و نوشیدن مقابل چشم گرسنگان و تشنگان است، ودیگری حرمت ماه مبارک رمضان و روزه‌خواری علنی.
الف) - در مورد خوردن و آشامیدن در مقابل چشم گرسنگان و تشنگان، می دانیم که به طور کلی خوردن و آشامیدن در انظار عمومی، کار خوبی نیست. خواه ناظرین گرسنه و تشنه و روزه باشند و یا نباشند.
از قدیم پدران و مادران و معلمان، به کودکان می‌آموختند که در منظر دیگران چیزی نخورید و نیاشامید.
نگاه نکنید که امروزه در فیلم‌ها و سریال ها و حتی برنامه‌های طنز و سر گرمی، عکس این فرهنگ والا و اخلاق حسنه، آموزش داده می‌شود! بازیگر حتماً لقمه‌ای به دهان می‌گذارد و با دهان پر حرف می زند که بیننده حالش به هم می‌خورد و یا یک هندوانه روی میز می گذارند و در مقابل چشم حضار و ده‌ها میلیون بیننده، می‌خورند و به میهمان نیز می‌خورانند! اینها همه ترویج ساختار شکنی، بی‌ادبی و بی تربیتی، به ویژه به نسل نوجوان و جوان می باشد.
در میان افراد و خانواده‌های با فرهنگ و با ادب، هم چنان خوردن و آشامیدن در انظار عمومی کوچه و خیابان و ادبی، بی نزاکتی و بی‌فرهنگی میباشد.
در گذشته می‌گفتند: در خیابان نان یا بستنی نخور، چه بسا کسی گرسنه باشد، یا بچه‌ای ببیند و دلش بخواهد.
در گذشته اگر در خانه‌ای غذای خوش عطری طبخ می‌شد، حتماً به همسایه می دادند و می گفتند: بویش را استشمام کرده است، به ویژه اگر زن باردار، شیرده، مستمند و در همسایگی باشد.
این اخلاق و رفتار متعالی که از احکام اسلام و نیز حکم عقل، شعور و مطابق ادب انسانی است، هنوز هم توسط بسیاری رعایت می‌شود چه مسلمان باشند و یا نباشند.
بنابراین، این که می‌گویند: در تمام سال اشکال ندارد. نظر خودشان است و نه اسلام یا عقل و ادب. چه کسی گفته اشکال ندارد؟ اتفاقاً بسیار هم اشکال دارد.(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت اول :
دشمنان فرصت را برای تشدید جنگ نرم، مناسب تر دیده اند!چون هیچ گاه سخن مستدلى علیه فرهنگ والای اسلامی ندارند، همیشه ابتدا از جانب خود یک اصلی را به اسلام نسبت میدهند و سپس به همان گفته خود میتازند. رمضان کریم فرصتی الهی برای خودسازی و بالتبع رشد فرهنگ اجتماعی میباشد. وقتی حتی کسی که روزه نیست و یا حتی مسلمان نیست حرمت ماه خدا و ادب اجتماعی را رعایت میکند ساختار و شکل فرهنگی و رفتاری جامعه رنگ خدایی گرفته و رشد و ارتقا می یابد.
دشمن از همین ساختار،فرهنگی ،ادب رعایت حرمتهاو تعاون اجتماعی ناراحت است. بغض سؤال کننده نسبت به روزه و روزه‌داران، از فحوای کلامش پیداست!
در هر حال دو مسئله وجود دارد، یکی به طور کلی خوردن و نوشیدن مقابل چشم گرسنگان و تشنگان است، ودیگری حرمت ماه مبارک رمضان و روزه‌خواری علنی.
الف) - در مورد خوردن و آشامیدن در مقابل چشم گرسنگان و تشنگان، می دانیم که به طور کلی خوردن و آشامیدن در انظار عمومی، کار خوبی نیست. خواه ناظرین گرسنه و تشنه و روزه باشند و یا نباشند.
از قدیم پدران و مادران و معلمان، به کودکان می‌آموختند که در منظر دیگران چیزی نخورید و نیاشامید.
نگاه نکنید که امروزه در فیلم‌ها و سریال ها و حتی برنامه‌های طنز و سر گرمی، عکس این فرهنگ والا و اخلاق حسنه، آموزش داده می‌شود! بازیگر حتماً لقمه‌ای به دهان می‌گذارد و با دهان پر حرف می زند که بیننده حالش به هم می‌خورد و یا یک هندوانه روی میز می گذارند و در مقابل چشم حضار و ده‌ها میلیون بیننده، می‌خورند و به میهمان نیز می‌خورانند! اینها همه ترویج ساختار شکنی، بی‌ادبی و بی تربیتی، به ویژه به نسل نوجوان و جوان می باشد.
در میان افراد و خانواده‌های با فرهنگ و با ادب، هم چنان خوردن و آشامیدن در انظار عمومی کوچه و خیابان و ادبی، بی نزاکتی و بی‌فرهنگی میباشد.
در گذشته می‌گفتند: در خیابان نان یا بستنی نخور، چه بسا کسی گرسنه باشد، یا بچه‌ای ببیند و دلش بخواهد.
در گذشته اگر در خانه‌ای غذای خوش عطری طبخ می‌شد، حتماً به همسایه می دادند و می گفتند: بویش را استشمام کرده است، به ویژه اگر زن باردار، شیرده، مستمند و در همسایگی باشد.
این اخلاق و رفتار متعالی که از احکام اسلام و نیز حکم عقل، شعور و مطابق ادب انسانی است، هنوز هم توسط بسیاری رعایت می‌شود چه مسلمان باشند و یا نباشند.
بنابراین، این که می‌گویند: در تمام سال اشکال ندارد. نظر خودشان است و نه اسلام یا عقل و ادب. چه کسی گفته اشکال ندارد؟ اتفاقاً بسیار هم اشکال دارد.(ادامه دارد...)
۱.۱k
۱۵ فروردین ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.