خود را زنده کن

خود را زنده کن !
***
برخی از انسانها در عالم همانند درختی خشک در دل کویری بی آب و علف بوده و بی حاصل اند.هیچ ریزش و رویشی ندارند و مصداق این کلام اند :
نه شکوفه ای نه برگی نه ثمر نه ساقه دارم
متحیرم که دهقان بر چه کاشت ما را
اما راه زنده و ثمر دار شدن این است که بگوییم : خدایا ما درخت خشکیم تو باید ما را زنده کنی همانگونه که به مریم سلام الله علیها فرمودی :
﴿هُزِّی إِلَیْکِ بِجِذْعِ اَلنَّخْلَةِ تُساقِطْ عَلَیْکِ رُطَباً جَنِیًّا﴾[1] این تنه نخل را به طرف خود تکان ده ، رطب تازه‌ای بر تو فرو ‌می ریزد!
ما را نیز مانند آن درخت خشک که آن را برای مریم سلام الله علیها سبز کردی ، برویان !!
ای دوست به اذن خدا خودت را تکانی بده تا زنده شوی ، خودت را از حیات پست غرق در غفلت تکان بده تا برویی!!
باید بکوشیم تا زنجیر های خواب و غفلت را پاره کنیم ،زنجیر های غفلت در شب که به پای رونده راه سعادت بند باشد نمی گذارد او راه برود ، این زنجیر ها را باید پاره کرد .
────────────────────────────
[1] (سوره مریم‏، آیه 25)


2017/08/04
12:47 ب.ظ