زن زیباست

زن زیباست
چه آن زمان که از فرط خستگی ابروانش در هم است.
چه آن زمان که خود را می آراید از پس همه خستگیهایش.

چه آن زمان که فریاد می زند بر سرت و تو فقط حرکت زیبای لبهایش را مبینی.
چه آن زمان که کودکی جانش را به لبانش رسانده و دست بر پیشانی زده و لبخند می زند.

زن زیباست....
آن زمانی که خسته از همه تهمتها و نابرابریها باز فراموشش نمی شود مادر است...
همسر است ....
راحت جان است.

زندگی مشترک اگر مردی هم دارد
آری اگر مردی! هم دارد همین زن است.

زن زیباست
زمانی که لطافت جسم و روحش را توامان درک کردی
زمانی که خرامیدنش را بین بازوانت فهمیدی
زمانی که نداشته های خودت را به حساب ضعفش نگذاشتی.
آری زن زیباست...



‌