کو شب قدر که قرآنبهسر از تنگدلی

کو شب قدر که قرآن‌به‌سر از تنگ‌دلی
هی بگویم به علیٍّ به علیٍّ به علی

مطلعُ الفجر شب قدر، سلام تو خوش است
اُدخلوها به سلامٍ ابدیٍّ ازلی

اولین پرسش میثاق ازل را تو بپرس
تا الستانه و مستانه بگوییم بلی

همه قدقامتیان را به تماشا بنشان
تا مؤذن بدهد مژده‌ی خیر العملی

ای شب قدر کجایی که علی را کشتند
قدرنشناس‌ترین مردم لات و هبلی

باعث کرب و بلا نیز هم‌آنان بودند
نهروان کینه‌ی صفین‌ به‌دلان جملی

کسی آن سوی حسینیّه نشسته‌ست هنوز
همه رفتند شب قدر تمام است ولی

باز قرآن به سرش دارد و هی می‌گوید
به حسین بن علیٍّ به حسین بن علی