پاهام تاوَل زَده بَس که هَمه کوچه،خیابونایِ شَهرو گَشتَم

پاهام تاوَل زَده بَس که هَمه کوچه،خیابونایِ شَهرو گَشتَم که بِبینَمِت،
نَدیدَمِت!
اَصلاً طُ ، تو این شَهر نیستی...!
وَ مَن با هَمین پاهایِ تاوَل زَده و بی جون ،
میتونَم چَندتا شَهرِ دیگه رو پیاده بِرَم اینقَدر بِگردَم تا پِیدات کُنَم تا فَقَط اَز دور بِبینَمِت..!
آدَمیزاد هیچ‌ وَقت موجودی نَبوده کِه بِتونه فَقَط با آب وَ غَذا زِندِگی کُنه، تِشنه وَ گُرُسنه دیدَنِتَم..!
جونی نَمونده دیگِه بَرام یه کاری کُن بُزُرگوار:)
_
شُدیم شَبیهِ هَمون مُعتادِ‌ که می‌خواد یه شَبه تَرک کُنه،
بی دَوا، بی دَرمون، یِکسَره، ناگَهانی وَ بااِجبار..!
یِهو می‌بینی یه هَفته غِیب می‌شیم، خُماریِ نَدیدَنِ چِشاتو می‌کِشیم تا بِشه یادِمون بِره اون کَهکِشانِ راهِ شیری رو،
اَمّا چه فایده، زورِ دَردِ خُماری بیشتَر اَز این حَرفاست؛
اونقَدر زیاد که مآ رو بِکِشونه سَمتِت،
بِگیم این آخَرین بارِه کِه می‌زاریم دِل، تَنگِش شِه...!
تَفریحی می‌زَنیم غَماشو،
پاییز بُلنده وَ وَقت زیاد بَرایِ فَراموش کَردَنِش، چیزی نِمی‌شه حالا...
وَلی می‌شِه،
دیر می‌شِه،
تا چُرتِمون بِبَره شَب شُده، مُعتاد می‌شیم باز، مُعتادِ اون چِشمات...💛!
_
"اینجا هَفتُمِ تیرِ¹⁴⁰⁰ دِلَم عَجیب گِریِه تو بَغَلِتو میخاد دِلبَر:)"♥
#به‌وَقتِ‌آشُفتِگی
00:00