پسی میسم
پسی میسم
یعنی بدبینی و حالت خستگی و بیزاری از جهان یا از دنیا گذشتگی.
این فلسفه و طرز فکر ابتدا در یونان قدیم در شکاکین و کلبیون به ظهور رسیده.
از دنیا گذشتگی و بدبینی به جهان مادی نیز از خواص مسیحیت به خصوص در آغاز دوره مسیحیت بوده است.
از فلاسفه قرون جدید از همه بدبین تر ماکیاولی است که انسان را ذاتا و فطرتا بد و شریر خواند و پایه فلسفه سیاسی خود را بر بدبینی و پسی میسم قرار داده و به زمامدار اندرز می دهد که اساس فکر و طرز حکومت خود را بر بدبینی نسبت به مردم قرار دهد و لذا از هیچ نوع ستمگری در راه حفظ و ادامه سلطه و قدرت خود دریغ نکند.
#پسی_میسم
#واژگان_سیاسی #سیاست #ادبیات_سیاسی
یعنی بدبینی و حالت خستگی و بیزاری از جهان یا از دنیا گذشتگی.
این فلسفه و طرز فکر ابتدا در یونان قدیم در شکاکین و کلبیون به ظهور رسیده.
از دنیا گذشتگی و بدبینی به جهان مادی نیز از خواص مسیحیت به خصوص در آغاز دوره مسیحیت بوده است.
از فلاسفه قرون جدید از همه بدبین تر ماکیاولی است که انسان را ذاتا و فطرتا بد و شریر خواند و پایه فلسفه سیاسی خود را بر بدبینی و پسی میسم قرار داده و به زمامدار اندرز می دهد که اساس فکر و طرز حکومت خود را بر بدبینی نسبت به مردم قرار دهد و لذا از هیچ نوع ستمگری در راه حفظ و ادامه سلطه و قدرت خود دریغ نکند.
#پسی_میسم
#واژگان_سیاسی #سیاست #ادبیات_سیاسی
۷.۹k
۲۶ دی ۱۴۰۰
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.