غم ها کمین کرده اند پشت دیوارهای شب به محض این که تنها شدی،

بی‌خواب شدی و
بی‌پناه بودی؛
آوار می‌شوند روی سرت و
محاصره‌ات می‌کنند.
و تو ناگهان لبریز اندوه و بغضی بی‌دلیل می‌شوی و دردهای عالم روی شانه‌های نحیفت سنگینی می‌کند.

👤#نرگس_صرافیان_طوفان

▪︎- ²⁵ اسفند ماهِ ¹⁴⁰¹ -▪︎
⁰¹.²⁴