قسم به سپیده دم

قسم به سپیده دم
قسم به شبهایی دهگانه
قسم به ده شبانه روز آغازین ذی حجة الحرام
قسم به ده روز آمادگی برای پذیرش ولایت علی بن ابیطالب
قسم به ده شب که بر حضور موسی کلیم الله در وادی طور افزوده شد تا وعده ی سی روزه اش با بنی اسرائیل به چهل شب کشیده شود
و بنی اسرائیل در همین ده روز که از غیبت موسی بیش از وعده اش گذشت به آهنگ گوساله ای کافر شوند
و قسم به شفع و قسم به وتر
و قسم به لحظه ای که شب روی به آسانی می گذارد
که ده روز و ده ماه و ده سال گذشت و ایام غیبت موسای امت محمد به چهارصد و هفده هزار روز رسید
اما قومی از امت مصطفی هستند که به آهنگ سامریان کافر نشدند و هنوز به انتظار پایان شب، ایمان راستین و یقین پولادین دارند
آیا یادآوری واقعه ی ده شب دیرتر آمدن موسی برای آوردن الواح آسمانی تورات، تنها یک مرور تاریخی است و بس؟
آیا برای یک واقعه ی صرف تاریخی لازم بود در این ده شب اول ذی حجه بین مغرب و عشاء دو رکعت نماز بخوانیم و آیه ای که این واقعه را یادآوری می کند تکرار کنیم تا به ثواب حاجیان بیت الله برسیم؟
مگر نگفت رسول خدا (ص) که اگر بنی اسرائیل داخل سوراخ سوسماری هم شده باشند امت من داخل خواهند شد؟ پس هرچه بر آن قوم ناسپاس رفت بر ما نیز خواهد گذشت
اگر موسی ده شب دیر آمد و شاهد کفر قومش شد
هنوز بدن محمد بر زمین مدینه باقی بود که کودتای سقیفه هارون زمانه را از حاکمیت آسمانی بر امت تازه مسلمان شده خلع کرد
هنوز زنده بودند آن اصحابی که حسین را در ایام کودکی بر سینه ی رسول الله دیدند و حسینٌ منّی و انا مِن حُسَین را شنیدند که فاجعه ی کربلا رأس مقطوع فرزند پیامبر را بر فراز نی جای داد
دهه ی اول ذی حجة را تکریم می کنیم تا غدیر را دریابیم
تا بدانیم اگر موسی رفت و هارون را میان بنی اسرائیل به خلافت باقی گذاشت
محمد هم رفت و علی را به خلافت منصوب کرد
و شب اگرچه به طول انجامید اما سوگند به لحظه های آسان شدن شب، و اللیل اذا یسر، که خورشید در لباس امامت باز از پشت ابرهای تیره بیرون می آید
‫#‏ذیحجه‬ ‫#‏ذی_الجحة‬ ‫#‏ولایت‬ ‫#‏غدیر‬ ‫#‏موعود‬ ‫#‏علی‬ ‫#‏مولی‬ ‫#‏علی_بن_ابیطالب‬ ‫#‏حیدر‬ ‫#‏شیعه‬ ‫#‏امامت‬ ‫#‏وهابیت‬ ‫#‏داعش‬ ‫#‏دشمن‬ ‫#‏انتظار‬ ‫#‏مهدی‬ ‫#‏والفجر‬ ‫#‏قرآن‬ ‫#‏موسی‬ ‫#‏بنی_اسرائیل‬ ‫#‏شب‬