نظامی گنجوی شاعر بزرگ ترک آذربایجان
نظامی گنجوی شاعر بزرگ تُرکان آذربایجان
الیاس بن یوسف بن زکی معروف به نظامی درسال پانصدوسی وپنج ه.ق در گنجهء آذربایجان به دنیا آمد و همهء عمر خود را بجز سفر کوتاهی که به دعوت قزل ارسلان به یکی از نواحی نزدیک گنجه کرد، در وطن باقی ماند.نظامی دارای پنج مثنوی یا پنج گنج و یک دیوان شعر میباشد که عبارتنداز: مخزن_الاسرار، خسرووشیرین، لیلی و مجنون، هفت پیکر، اسکندرنامه، دیوان قصاید و غزلیات و دیوان ترکی
جاعلین مغرض، با استناد به بیت
گر مادرم آن رییسه‌ء گُرد
مادر صفتانه پیش من مرد
وبا تحریف لغت گُرد، آنرا به صورت کُرد، میخوانند 😂 و تفسیر جعلی میکنند که مثلا" مادر نظامی گنجوی، کرد بوده است 😂
کلمه‌ء گُرد در معنای پهلوان و دلاور
می باشد.کلمه‌ء گُرد، لفظ فارسی مأخوذ از تُرکی باستان است و از ریشه‌ء تُرکی قورد (gurd) است که در دو معنای«شجاع و دلاور و بی‌باک» و «گُرگ»بکار رفته است. (دادن صفت گُرد و دلاور به زن‌ها در تاریخ آذربایجان شیوه‌ای مرسوم بوده است) از سوی دیگر، نظامی بارها و بصراحت به آذربایجانی (تُرک) بودن خود اشاره دارد:
پدر بر پدر مر مرا ترک بود
به فرزانگی هر یکی گرگ بود
مجادله لفظی شاعر موقع سرودن لیلی و مجنون با شروانشاه، دلیل روشنی بر رغبت قلبی شاعر نسبت به سرودن شعر تُرکی میباشد.شاه از او درخواسته است که لیلی و مجنون را بفارسی و عربی بسراید:(چنانچه می‌دانیم دربارها برای اینكه خود را از مردم عادی برتر بدانند در قدیم بیشتر بزبانی صحبت میكردند كه بنوعی با زبان عامه‌ء فرق داشته باشد چنانچه در دربار روسیه بزبان فرانسوی و... و در دربار شروانشاهان آذربایجان بیشتر به فارسی صحبت می‌شد.)
بعبارت دیگر، شاه به شاعر، سفارش خود را چنین میفرستد که تُرکی گفتن زیبنده‌ء ما نیست.نظامی از این حرف ناراحت میگردد و این ناراحتی خود و علت عدم سرودن اشعار به زبان تُرکی را در پیشگفتار کتابش به زبان می آورد
پانفارسها و پانکردها، این موجودات کثیف، خبیثانه و فریبکارانه از این بیت، سوء استفاده میکنند.در حالی که نظامی گنجوی در شعرش، در حال نقل قول شروانشاه است که میگوید:
ترکی صفت وفای ما نیست
ترکانه سخن سزای ما نیست.
در این بیت، نظامی در حال نقل قول از طرف شروانشاه است، اما چون بصورت تک بیت، بین عده ای ناآگاه، دست به دست میشود، میگویند اینهم حرف نظامی که خودش گفته، بدون اینکه کسی بداند که این نقل قول شاعر از طرف شروانشاه است نه اینکه سخن خود شاعر باشد.خباثت و دورویی پان فارسها و پان کردهای جاعل پایانی ندارد.تا اینکه نظامی گنجوی، این شاعر بزرگ، در سال ۶۰۲ در شهر گنجه آذربایجان در سن شصت و سه سالگی درگذشت و به خاک سپرده شد.
الیاس بن یوسف بن زکی معروف به نظامی درسال پانصدوسی وپنج ه.ق در گنجهء آذربایجان به دنیا آمد و همهء عمر خود را بجز سفر کوتاهی که به دعوت قزل ارسلان به یکی از نواحی نزدیک گنجه کرد، در وطن باقی ماند.نظامی دارای پنج مثنوی یا پنج گنج و یک دیوان شعر میباشد که عبارتنداز: مخزن_الاسرار، خسرووشیرین، لیلی و مجنون، هفت پیکر، اسکندرنامه، دیوان قصاید و غزلیات و دیوان ترکی
جاعلین مغرض، با استناد به بیت
گر مادرم آن رییسه‌ء گُرد
مادر صفتانه پیش من مرد
وبا تحریف لغت گُرد، آنرا به صورت کُرد، میخوانند 😂 و تفسیر جعلی میکنند که مثلا" مادر نظامی گنجوی، کرد بوده است 😂
کلمه‌ء گُرد در معنای پهلوان و دلاور
می باشد.کلمه‌ء گُرد، لفظ فارسی مأخوذ از تُرکی باستان است و از ریشه‌ء تُرکی قورد (gurd) است که در دو معنای«شجاع و دلاور و بی‌باک» و «گُرگ»بکار رفته است. (دادن صفت گُرد و دلاور به زن‌ها در تاریخ آذربایجان شیوه‌ای مرسوم بوده است) از سوی دیگر، نظامی بارها و بصراحت به آذربایجانی (تُرک) بودن خود اشاره دارد:
پدر بر پدر مر مرا ترک بود
به فرزانگی هر یکی گرگ بود
مجادله لفظی شاعر موقع سرودن لیلی و مجنون با شروانشاه، دلیل روشنی بر رغبت قلبی شاعر نسبت به سرودن شعر تُرکی میباشد.شاه از او درخواسته است که لیلی و مجنون را بفارسی و عربی بسراید:(چنانچه می‌دانیم دربارها برای اینكه خود را از مردم عادی برتر بدانند در قدیم بیشتر بزبانی صحبت میكردند كه بنوعی با زبان عامه‌ء فرق داشته باشد چنانچه در دربار روسیه بزبان فرانسوی و... و در دربار شروانشاهان آذربایجان بیشتر به فارسی صحبت می‌شد.)
بعبارت دیگر، شاه به شاعر، سفارش خود را چنین میفرستد که تُرکی گفتن زیبنده‌ء ما نیست.نظامی از این حرف ناراحت میگردد و این ناراحتی خود و علت عدم سرودن اشعار به زبان تُرکی را در پیشگفتار کتابش به زبان می آورد
پانفارسها و پانکردها، این موجودات کثیف، خبیثانه و فریبکارانه از این بیت، سوء استفاده میکنند.در حالی که نظامی گنجوی در شعرش، در حال نقل قول شروانشاه است که میگوید:
ترکی صفت وفای ما نیست
ترکانه سخن سزای ما نیست.
در این بیت، نظامی در حال نقل قول از طرف شروانشاه است، اما چون بصورت تک بیت، بین عده ای ناآگاه، دست به دست میشود، میگویند اینهم حرف نظامی که خودش گفته، بدون اینکه کسی بداند که این نقل قول شاعر از طرف شروانشاه است نه اینکه سخن خود شاعر باشد.خباثت و دورویی پان فارسها و پان کردهای جاعل پایانی ندارد.تا اینکه نظامی گنجوی، این شاعر بزرگ، در سال ۶۰۲ در شهر گنجه آذربایجان در سن شصت و سه سالگی درگذشت و به خاک سپرده شد.
۲.۴k
۲۲ فروردین ۱۴۰۳
