شهدا

بنام خدای شهیدان
کجایند آنان که در صحنه پیکار ، شمشیرهاشان را از غلاف بیرون کشیده ، هر گوشه از میدان نبرد را دسته دسته و صف به صف فرا می گرفتند؟
آنان جوانمردانی بودند که در پایان هر مصاف از بقا زندگانی بازگشته از کارزار سپاه خود ، شادمان نمی شدند و از بابت مرگ سرخ کشتگانشان از کسی تسلیت نمی خواستند ، چشمانشان از شدت گریه خوف بر درگاه جلال ربویی به سفیدی گراییده ، شکم هاشان بر اثر روزه داری لاغر گشته و پوست لبانشان بر اثر مداومت بر دعا و ذکر حق خشکیده
رنگ رخسارشان از فرط شب بیداری زرد گشته و غبار فروتنی و تواضع چهرهایشان را پوشانده
آنان برادران من هستند که از این سرای فانی سفر می کنند پس سزاوار است که تشنه دیدارشان باشیم و از اندوه فراقشان انگشت حسرت بر لب بگزیم
#حضرت_امیرالمومنین_امام_علی_ع
#نهج_البلاغه_کلام_١٢٠
#ای_شهیدان_عشق_مدیون_شماست
#هر_چه_ما_داریم_از_خون_شماست
#ای_شقایق_ها_و_ای_آلاله_ها
#دیدگانم_دشت_مفتون_شماست
#صلی‌الله_علیک_یا_اباعبدالله_الحسین_ع
#صلی_الله_علیک_یا_ابوالفضل_العباس_ع
#آجرک_الله_یا_صاحب_الزمان_عج
#ما_ملت_امام_حسینیم
#دفاع_مقدس
#ایثار_و_جوانمردی
#کجا_رفت_تاثیر_سوز_دعا
#کجایند_مردان_بی_ادعا
#سردار_دلها
#رفقای_شهیدم
#رفیق_شهیدم_حسن_حسن_زاده_سرای
#حسن_ختام_عاشقی