http://s4.img7.ir/dSImA.jpg
http://s4.img7.ir/dSImA.jpg
✅ فراز و نشیب روابط اصلاح طلبان و مرحوم رفسنجانی
1- تا قبل از خرداد 1376 اصلاح طلبان در فرهنگ سیاسی ایران به جناح چپ معروف بودند. این جناح در دو تشکیلات مجمع روحانیون مبارز و سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی تجلی می یافت. اولین تضاد میان جناح چپ و مرحوم رفسنجانی در سال 71 هنگامه انتخابات مجلس چهارم رویداد ، در آن زمان دولت وقت بدنبال اقتصاد آزاد و اجرای سیاست تعدیل اقتصادی بود. این سیاستها به لحاظ ایدئولوژیکی با نظرات اقتصادی جناح چپ اختلاف بنیادی داشتند. به همین دلیل مرحوم رفسنجانی موافق ادامه حضور آنان در مجلس نبود عاقبت سیاست بسمتی رفت که در انتخابات مجلس چهارم جناح چپ بطور کامل حذف و مجلسی هماهنگ با دولت وقت تشکیل شد.
2- اجرای سیاستهای اقتصادی دولت پنجم و ششم شکاف طبقاتی زیادی را در جامعه پدید آورده بود. قیمت ارز از 100 تومان در سال 69 به 500 تومان در سال 72 رسیده و نارضایتی های اجتماعی متعددی در گوشه و کنار کشور در حال شکل گیری بود. سیاسیون جناح چپ از منتقدین اصلی سیاستهای اقتصادی مرحوم رفسنجانی بودند . روزنامه سلام وابسته به این جناح حملات تندی را علیه سیاست تعدیل اقتصادی انجام می داد و دولت مرحوم رفسنجانی را مرتب نقد می کرد. تا اینکه حزب کارگزاران سازندگی متشکل از تکنوکراتهای دولت ششم پا به عرصه سیاسی کشور گذارد اما این حزب توانائی سیاسی چندانی نداشت و بیشتر محفل سرمایه دارانی بود که پشتیبانی مالی را برعهده داشتند.
3- تاریخ رقم خورد تا خرداد 76 که در کمال تعجب دو تفکر چپ (در ظاهر معتقد به عدالت اجتماعی) و کارگزاران (وابسته به مرحوم رفسنجانی) با یکدیگر متحد شدند تا در انتخابات ریاست جمهوری کاندیدای مطلوبشان به قدرت برسد. این اتفاق تبلور دیگری از نزدیک شدن مرحوم رفسنجانی و چپها بود. اما ماه عسل این دو خیلی دوام نیافت و جنگ سرد آغاز شد. آری رابطه میان مرحوم رفسنجانی و چپها رابطه اتفاق در اهداف مقطعی بود و نه اتحاد در اهداف بلند مدت . در انتخابات مجلس ششم جناح چپ که به اصلاح طلبان شهره یافته بودند در تهاجمات سنگین مرحوم رفسنجانی را مورد هدف قرار دادند تا جائیکه ایشان برغم راهیابی به مجلس ، چون ریاست بر مجلس را منتفی می دانست از نمایندگی آن استعفاء نمود.
4- بعد از این تاریخ عملاً اصلاح طلبان و مرحوم رفسنجانی رابطه خوبی در عرصه سیاسی از خود بروز نمی دادند تا اینکه انتخابات سال 84 فرا رسید. در انتخابات ریاست جمهوری سال 1384 ، در مرحله اول این انتخابات اصلاح طلبان همچنان مرحوم رفسنجانی را مورد حمله قرار می دادند اما بعد از شکست کاندیداهای آنان ، در مرحله دوم و ظرف یک هفته به یکباره اختلافات کنار گذاشته شد و کسانی چون بهزاد نبوی ، مصطفی تاج زاده و سایر اعضای حزب مشارکت که تا دیروز شدیدترین حملات را علیه مرحوم رفسنجانی انجام می دادند به حمایت از ایشان برخاستند تا مانع حضور رقیب قدرتمندشان در مسند ریاست جمهوری شوند. نامبردگان در هفته آخر متصل به مرحله دوم انتخابات با حضور در تمامی مراسم ها و حتی پارکهای تهران برای مرحوم رفسنجانی تبلیغ میکردند اما خیلی دیر شده بود.
5- آخرین اتفاق مرحوم رفسنجانی و اصلاح طلبان به انتخابات سال 92 باز می گردد که حاصل آن پیروزی یار و همدم ایشان بود. اما عدم بکارگیری اصلاح طلبان در مناصب دولتی گواه نگاه مرحوم رفسنجانی به این جماعت و نوع روابط میان آنان می باشد. حال باید دید در آینده این جماعت برای بقاء در جامعه سیاسی ایران با چه کسی طرح رفقاقت مصلحتی خواهند ریخت؟
✅ فراز و نشیب روابط اصلاح طلبان و مرحوم رفسنجانی
1- تا قبل از خرداد 1376 اصلاح طلبان در فرهنگ سیاسی ایران به جناح چپ معروف بودند. این جناح در دو تشکیلات مجمع روحانیون مبارز و سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی تجلی می یافت. اولین تضاد میان جناح چپ و مرحوم رفسنجانی در سال 71 هنگامه انتخابات مجلس چهارم رویداد ، در آن زمان دولت وقت بدنبال اقتصاد آزاد و اجرای سیاست تعدیل اقتصادی بود. این سیاستها به لحاظ ایدئولوژیکی با نظرات اقتصادی جناح چپ اختلاف بنیادی داشتند. به همین دلیل مرحوم رفسنجانی موافق ادامه حضور آنان در مجلس نبود عاقبت سیاست بسمتی رفت که در انتخابات مجلس چهارم جناح چپ بطور کامل حذف و مجلسی هماهنگ با دولت وقت تشکیل شد.
2- اجرای سیاستهای اقتصادی دولت پنجم و ششم شکاف طبقاتی زیادی را در جامعه پدید آورده بود. قیمت ارز از 100 تومان در سال 69 به 500 تومان در سال 72 رسیده و نارضایتی های اجتماعی متعددی در گوشه و کنار کشور در حال شکل گیری بود. سیاسیون جناح چپ از منتقدین اصلی سیاستهای اقتصادی مرحوم رفسنجانی بودند . روزنامه سلام وابسته به این جناح حملات تندی را علیه سیاست تعدیل اقتصادی انجام می داد و دولت مرحوم رفسنجانی را مرتب نقد می کرد. تا اینکه حزب کارگزاران سازندگی متشکل از تکنوکراتهای دولت ششم پا به عرصه سیاسی کشور گذارد اما این حزب توانائی سیاسی چندانی نداشت و بیشتر محفل سرمایه دارانی بود که پشتیبانی مالی را برعهده داشتند.
3- تاریخ رقم خورد تا خرداد 76 که در کمال تعجب دو تفکر چپ (در ظاهر معتقد به عدالت اجتماعی) و کارگزاران (وابسته به مرحوم رفسنجانی) با یکدیگر متحد شدند تا در انتخابات ریاست جمهوری کاندیدای مطلوبشان به قدرت برسد. این اتفاق تبلور دیگری از نزدیک شدن مرحوم رفسنجانی و چپها بود. اما ماه عسل این دو خیلی دوام نیافت و جنگ سرد آغاز شد. آری رابطه میان مرحوم رفسنجانی و چپها رابطه اتفاق در اهداف مقطعی بود و نه اتحاد در اهداف بلند مدت . در انتخابات مجلس ششم جناح چپ که به اصلاح طلبان شهره یافته بودند در تهاجمات سنگین مرحوم رفسنجانی را مورد هدف قرار دادند تا جائیکه ایشان برغم راهیابی به مجلس ، چون ریاست بر مجلس را منتفی می دانست از نمایندگی آن استعفاء نمود.
4- بعد از این تاریخ عملاً اصلاح طلبان و مرحوم رفسنجانی رابطه خوبی در عرصه سیاسی از خود بروز نمی دادند تا اینکه انتخابات سال 84 فرا رسید. در انتخابات ریاست جمهوری سال 1384 ، در مرحله اول این انتخابات اصلاح طلبان همچنان مرحوم رفسنجانی را مورد حمله قرار می دادند اما بعد از شکست کاندیداهای آنان ، در مرحله دوم و ظرف یک هفته به یکباره اختلافات کنار گذاشته شد و کسانی چون بهزاد نبوی ، مصطفی تاج زاده و سایر اعضای حزب مشارکت که تا دیروز شدیدترین حملات را علیه مرحوم رفسنجانی انجام می دادند به حمایت از ایشان برخاستند تا مانع حضور رقیب قدرتمندشان در مسند ریاست جمهوری شوند. نامبردگان در هفته آخر متصل به مرحله دوم انتخابات با حضور در تمامی مراسم ها و حتی پارکهای تهران برای مرحوم رفسنجانی تبلیغ میکردند اما خیلی دیر شده بود.
5- آخرین اتفاق مرحوم رفسنجانی و اصلاح طلبان به انتخابات سال 92 باز می گردد که حاصل آن پیروزی یار و همدم ایشان بود. اما عدم بکارگیری اصلاح طلبان در مناصب دولتی گواه نگاه مرحوم رفسنجانی به این جماعت و نوع روابط میان آنان می باشد. حال باید دید در آینده این جماعت برای بقاء در جامعه سیاسی ایران با چه کسی طرح رفقاقت مصلحتی خواهند ریخت؟
۵.۹k
۲۴ دی ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.