تفسیر قرآن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره حدید
آیه 14
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
يُنٰادُونَهُمْ أَ لَمْ نَكُنْ مَعَكُمْ قٰالُوا بَلىٰ وَ لٰكِنَّكُمْ فَتَنْتُمْ أَنْفُسَكُمْ وَ تَرَبَّصْتُمْ وَ ارْتَبْتُمْ وَ غَرَّتْكُمُ الْأَمٰانِيُّ حَتّٰى جٰاءَ أَمْرُ اللّٰهِ وَ غَرَّكُمْ بِاللّٰهِ الْغَرُورُ (١٤)
مؤمنان را ندا مى دهند: آيا ما [در دنيا] با شما نبوديم ؟ مى گويند: چرا، ولى شما خود را [به سبب نفاق و دشمنى با خدا و رسول] در بلا و هلاكت افكنديد و به انتظار [خاموش شدن چراغ اسلام و نابودى پيامبر] نشستيد و [نسبت به حقايق] در ترديد بوديد و آرزوها [ى دور و دراز و بى پايه] شما را فريفت، تا فرمان خدا [به نابودى شما] در رسيد و [شيطان] فريبنده شما را فريب داد
نکته ها:
«فتنتم انفسكم» يعنى خود را گرفتار فتنه نفاق ساختيد. «تربّص» به معناى انتظار كشيدن است. «امانىّ» جمع «اُمنيّه» به معناى آرز و «غَرور» به معناى فريبنده، يكى از لقب هاى شيطان است.
مؤمن، بدخواه كسى نيست. «لاتجعل فى قلوبنا غلاً للذين آمنوا»(33) ولى منافق منتظر حادثه بد براى ديگران است. «تربّصتم»
مؤمن، اهل يقين است، ولى منافق غرق در ترديد. «ارتبتم»
مؤمن، واقع بين است و منافق خيال پرداز. «غرّتكم الامانىّ»
مؤمن، همين كه با شيطان و وسوسه او روبرو شود، متذكّر مى شود. «اذا مسّهم طائف من الشّيطان تذكّروا»(34) ولى منافق فريب مى خورد. «غرّكم باللّه الغَرور»
بر اساس آيات ديگر، منافقان، دين را عامل فريب مؤمنان مى پنداشتند و مى گفتند: «غرّ هؤلاء دينهم»(35) يا مى گفتند: وعده هاى خدا و رسول وسيله فريب است، «ما وعدنا اللّه و رسوله الا غرورا»(36) ولى اين آيه پاسخ مى دهد كه شيطان و آرزوهاى طولانى، وسيله فريبند. «غرّتكم الامانى - غرّكم باللّه الغَرور»
-----
33) حشر، 10.
34) اعراف، 201.
35) انفال، 49.
36) احزاب، 12.
بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره حدید
آیه 14
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
يُنٰادُونَهُمْ أَ لَمْ نَكُنْ مَعَكُمْ قٰالُوا بَلىٰ وَ لٰكِنَّكُمْ فَتَنْتُمْ أَنْفُسَكُمْ وَ تَرَبَّصْتُمْ وَ ارْتَبْتُمْ وَ غَرَّتْكُمُ الْأَمٰانِيُّ حَتّٰى جٰاءَ أَمْرُ اللّٰهِ وَ غَرَّكُمْ بِاللّٰهِ الْغَرُورُ (١٤)
مؤمنان را ندا مى دهند: آيا ما [در دنيا] با شما نبوديم ؟ مى گويند: چرا، ولى شما خود را [به سبب نفاق و دشمنى با خدا و رسول] در بلا و هلاكت افكنديد و به انتظار [خاموش شدن چراغ اسلام و نابودى پيامبر] نشستيد و [نسبت به حقايق] در ترديد بوديد و آرزوها [ى دور و دراز و بى پايه] شما را فريفت، تا فرمان خدا [به نابودى شما] در رسيد و [شيطان] فريبنده شما را فريب داد
نکته ها:
«فتنتم انفسكم» يعنى خود را گرفتار فتنه نفاق ساختيد. «تربّص» به معناى انتظار كشيدن است. «امانىّ» جمع «اُمنيّه» به معناى آرز و «غَرور» به معناى فريبنده، يكى از لقب هاى شيطان است.
مؤمن، بدخواه كسى نيست. «لاتجعل فى قلوبنا غلاً للذين آمنوا»(33) ولى منافق منتظر حادثه بد براى ديگران است. «تربّصتم»
مؤمن، اهل يقين است، ولى منافق غرق در ترديد. «ارتبتم»
مؤمن، واقع بين است و منافق خيال پرداز. «غرّتكم الامانىّ»
مؤمن، همين كه با شيطان و وسوسه او روبرو شود، متذكّر مى شود. «اذا مسّهم طائف من الشّيطان تذكّروا»(34) ولى منافق فريب مى خورد. «غرّكم باللّه الغَرور»
بر اساس آيات ديگر، منافقان، دين را عامل فريب مؤمنان مى پنداشتند و مى گفتند: «غرّ هؤلاء دينهم»(35) يا مى گفتند: وعده هاى خدا و رسول وسيله فريب است، «ما وعدنا اللّه و رسوله الا غرورا»(36) ولى اين آيه پاسخ مى دهد كه شيطان و آرزوهاى طولانى، وسيله فريبند. «غرّتكم الامانى - غرّكم باللّه الغَرور»
-----
33) حشر، 10.
34) اعراف، 201.
35) انفال، 49.
36) احزاب، 12.
بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
۹۸۶
۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۲
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.