انواع چترنجات

1. مخروطی ( conical )-2. هرمی ( pyramid )-3. گرد ( round )-دو نوع چتر گرد وجود دارد ، اولی غیر قابل هدایت ( non-steerable ) که بر اساس سرخوردن در جهت وزش باد می باشد و دومی قابل هدایت ( steerable ) که دارای حفره های بزرگ و برش در لبه ها بوده که اجازه مانور را به آن می دهد.-4. مربعی ( square )-این نوع چترهای نجات دارای سرعت مناسب در باز شدن، پایداری مناسب در هنگام باز شدن و نرخ نزول خوبی است-5. مثلثی (rogallo) این نوع چتر ها قابلیت گلاید و هدایت شوندگی دارند.
6. Ram-Air چترهای Ram-Air خودکار و مشابه پاراگلادیرها هستند که قابلیت های جهت و سرعت و کنترل بیشتر و بهتر در آنها ارائه شده است.
*چترهای کمکی باید قادر به تحمل شوک وارده تا 40 متر بر ثانیه( 144 کیلومتر بر ساعت) داشته باشد
*یک چتر کمکی باید با فشاری کمتر از 7 کیلوگرم بر ثانیه ازمحل خود بیرون بیاید
تصویر
*در بالاترین وزن بیشترین sink کمکی 5.5 متر بر ثانیه می باشد
محل های اصلی قرار گرفتن چتر کمکی در صندلی خلبانان پاراگلایدر:
1.کمکی جلو( وصل به کارابین های صندلی خلبان)
*خلبان دید مناسبی بر روی آن دارد.
*با هر دو دست می توان کمکی را کشید.
*به هر دو طرف می توان پرت کرد.
*مقداری دست و پا گیر و مزاحم در هنگام تیک آف و فرود.
2.کمکی(بغل، زیر، پشت) و وصل به پشت صندلی خلبان
* مزاحمتی در حین تیک آف و فرود برای خلبان ایجاد نمی کند
*خلبان با توجه به چپ دست یا راست دست بودن محل قرار گرفتن دستگیره کمکی را انتخاب می کند
*در هنگام کشیده شدن خلبان را به حالت ایستاده در می آورد
* در هنگام نیاز به استفاده نیاز به دقت بیشتری جهت پیدا کردن دستگیره کمکی می باشد.
مراحل کشیدن کمکی
( نگاه کن – بگیر – بکش )
1. نگاه کردن و پیدا کردن دستگیره کمکی
2. کشیدن و با قدرت پرت کردن
3.اطمینان از باز شدن کامل و صحیح چتر کمکی
4. جمع کردن بال اصلی
*بعد از کشیدن چتر کمکی با استفاده از برک ها حتما بال پاراگلایدر خود را از پرواز خارج و جمع کنید
تصویر
توجه کنید عبارت كن‌ست از 2 قسمت CAN به معني قوطي (قوطي نوشابه) و SAT (مخفف Satellite به معني ماهواره) تشكيل مي‌شود