🌹🌺یک داستان یک پند

🌹🌺یک داستان یک پند

💌 در بـــــــازار شهــــــــر خـــــــــــوی
مردی مغازه میوه فروشی داشت. روزی با دوست خود در مغازه نشسته بود و از دوست خود می خواست نیازمندی واقعی به او معرفی کند تا مقداری صدقه که داشت به آن نیازمند بدهد.

💌 زنـی وارد شــده و از میـــــوه های
کهنه و خراب که در گوشه ای صاحب مغازه آنها را ریخته بود، در پلاستیک میوه جمع کرد.

💌 دوســت تیــزبیــن صـاحب مغــازه
به دقت در وضعیت آن زن نظری کوتاه انداخت. زن ، میوه ها را در ترازو کشید و میوه فروش پول میوه ها گرفت و زن از مغازه رفت.

💌 دوســــت میـــــــــوه فــــــــــروش
به او گفت: از این زن مستحق تر نیست. صدقه های خود را به او بده.میوه فروش تبسمی کرد و گفت: اشتباه نکن از این زن ثروتمندتر نیست و او این میوه ها را برای حیوانات خانگی خود می برد و این را خودش بارها گفته است.

💌 دوســــــت او تبســمــــــی کــــــرد
و گفت: حماقت تو در این جا است که انسان نیازمند واقعی را نمی شناسی، این زن به قدری آبرو دار است که نمی خواهد تو بدانی او فقیر است. برای همین میوه های خراب را که برای خوردن فرزندان خود می برد، به اسم خوردن خرگوش و طوطی از تو خرید می کند.

💌 بــدان کـــه نیــازمنــــدان واقعـــی
کاری می کنند که دیگران آنها را ثروتمند ببینند. و این فرمایش قرآن است برای شناختن نیازمندان واقعی.

💌 يحْسَبُهُمُ الْجَاهِلُ أَغْنِيَاءَ مِنَ التَّعَفُّفِ
(بقره273) انسان های نادان (نیازمندان واقعی چنان با حیا هستند) آنها را از عفت زیادشان ثروتمند می دانند.