دلم گرفته آسمون از خودتم خسته ترم

دلم گرفته آسمون از خودتم خسته ترم 
تو روزگار بی کسی یه عمره که دربدرم

حتی صدای نفسم میگه که توی قفسم
من واسه آتیش زدنت یه کوله بارشب بسم


دلم گرفته آسمون یه کم منو حوصله کن
مگو که از این روزگاریخورده کمترگله کن

منو به بازی میگیرن عقربه های ساعتم
برگه ی تقویم میکنه لحظه به لحظه لعنتم

آهای زمین یه لحظه تو نفس نزن
 نچرخ تا آروم بگیره یه آدم شکسته تن