بر میگردم؛

بر میگردم؛
به عقبِ زندگی ام نگاه میکنم؛

به روزهایی که رفته اند؛
فرصت هایی که سوختند؛
اشتباهاتی که هنوز اثرات مخرب شان پا برجاست؛
و به امید ، انگیزه ، هیجان و جوانی که شاید دیگر نباشد می اندیشم.

چه کنم؟
خودم را سرزنش کنم؟
آه بکشم و از تقدیر بد گله کنم!؟
غم را مشت کنم و در سینه سخت بفشارم؟
آیا بدین سان این آب ریخته به جام زندگی ام باز می گردد؟

نه گمان نمی کنم !

گذشته این آموزگار دلسوز و باتجربه؛
این مادر رنج کشیده؛
این پدر کار کشته؛
میشود فرزندِ خلفِ این معجزه ی زمان شد!

جایِ حسرت از دست دادن های بیشمارِ روزهای سبک سری، بیخیالی،خامی و بدبیاری ، میشود از نو سر پا ایستاد ؛ با شوق ، انگیزه ، اراده و امید این قرص انرژی زا.

اینبار نه خامی ، نه سبک سر ، نه فرصت تکرار اشتباه داری که ایستاده ای بر بلندای افکاری عمیق و میتوانی با بال های جانِ گرفته از پرهای تجربه اوج بگیری ؛

کافیست شهامت داشته باشی.

"آنوشکا"

#متن_انگیزشی#متن_ادبی#نقاشی_فانتزی#فانتزی#مطالب_ناب#مطالب_سنگین