Part 3

-عمرا حتی تو خوابت هم نمیبینی که من قبول کنم
فلیکس که سعی در راضی کردن مینهو داشت روی خواسته‌اش پافشاری کرد و ادامه داد
-هیونگ فقط چند ماه طول میکشه اون تقریبا همه چیز رو بلده، همه چیز رو زود یاد میگیره و خیلیم باهوشه
مینهو که قصد قبول کردن نداشت بی تفاوت گفت
-خب که چی
-فقط میخوام وقتی برای تحصیل میاد اینجا پیش بهترین معلم اموزش ببینه، اینجا هیچ دکتری بهتر از تو نیست.
مینهو پوزخند کوتاهی زد و ادامه داد
-روش هات برای خر کردنم خیلی تکراری شده کوچولو.
هیچوقت نمیخواست خواسته های فلیکس رو رد کنه و همیشه سعی میکرد هرچقدر هم غیرممکن باشه بازهم انجامش بده. چون نمیخواست غم رو تو چشماش ببینه یا باعث ناراحتیش بشه.
-حالا درموردش فکر میکنم شاااید قبول کردم
-مرسی هیونگ میدونم که قبول میکنی
~~~~
استرس و اضطراب فلیکس کاملا واضح بود و اینو میشد از کلافه بودنش فهمید.
-نگران نباش، چرا انقدر مضطربی؟
در جواب هیونجین گفت: وقتی بهش زنگ زدم گفت تو راهه ولی الان نیم ساعت گذشته و هنوز نرسیده
-یکم بیشتر صبر کن اگه نیومد چند نفر رو میفرستم دنبالش
در همین حین مینهو با احتیاط از اون پله های بلند پایین اومد و کنار فلیکس نشست
-خب، شاگردم کجاست؟