بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت سوم :
نگاه و رویکرد مؤمن : اما، مؤمنان با توجه به شناخت، علم، باور و ایمانی که به الله جلّ جلاله دارند، و نیز تربیت در مکتب قرآن کریم و اهل عصمت علیهم السلام، می‌دانند که خداوند سبحان، خالق، مالک، قادر، ربّ، و اول و آخر است، و هر چیزی به غیر از او،فقط و فقط وسیله و ابزار می‌باشد و از خود استقلال، دارایی و اثری ندارد.
چنان که حتی پیامبر اکرم و امامان صلوات الله علیهم اجمعین، و قرآن مجید، هدف نیستند، بلکه وسیلۀ هدایت، رشد، کمال، تزکیه، تعلیم و تربیت و نجات و فلاح می باشند و چنان که نماز، روزه، تلاوت قرآن کریم، جهاد و سایر عبادات و احکام نیز خودشان هدف نیستند، بلکه وسایل رشد و قُرب الی الله می باشند.
از این رو فرمود: اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ - خداوند كسى است كه هيچ معبودى جز او نيست، و مؤمنان بايد فقط بر او توكل كنند.(سوره تغابن آیه 13)
بنابراین، توکل نه به معنای نادیده گرفتن اسباب و ابزار و اثر آنهاست، و نه به معنای کنار گذاشتن آنها؛ و به کارگیری اسباب نیز به معنای مستقل دانستن آنها در قدرت و اثر نمی‌باشد.
حضرت امام صادق علیه السلام فرمودند: لاَ تَدَعْ طَلَبَ اَلرِّزْقِ مِنْ حِلِّهِ فَإِنَّهُ عَوْنٌ لَكَ عَلَى دِينِكَ وَ اِعْقِلْ رَاحِلَتَكَ وَ تَوَكَّل - طلب روزى را از راه حلال آن از دست مده كه كمك توست بر دينت،و پاى شترت را ببند سپس توكّل كن - (أمالی شیخ مفید -ترجمه استادولی، ج 1، ص 190)
یعنی برای امور و انجام کارهایت، درست هدفگذاری، زمان‌بندی و برنامه‌ریزی کن، از توان‌های خود و اسباب و وسایل مربوطه درست استفاده کن، به آن چه باید به انجام برسانی، درست و به موقع انجام بده؛ اما کارت و نتیجه را به او واگذار کن؛ امرت را به او بسپار، تا او اداره‌ات کند، وگرنه از خودت و این اسباب، به صورت مستقل کاری بر نمی آید.(پایان)
پاسخ قسمت سوم :
نگاه و رویکرد مؤمن : اما، مؤمنان با توجه به شناخت، علم، باور و ایمانی که به الله جلّ جلاله دارند، و نیز تربیت در مکتب قرآن کریم و اهل عصمت علیهم السلام، می‌دانند که خداوند سبحان، خالق، مالک، قادر، ربّ، و اول و آخر است، و هر چیزی به غیر از او،فقط و فقط وسیله و ابزار می‌باشد و از خود استقلال، دارایی و اثری ندارد.
چنان که حتی پیامبر اکرم و امامان صلوات الله علیهم اجمعین، و قرآن مجید، هدف نیستند، بلکه وسیلۀ هدایت، رشد، کمال، تزکیه، تعلیم و تربیت و نجات و فلاح می باشند و چنان که نماز، روزه، تلاوت قرآن کریم، جهاد و سایر عبادات و احکام نیز خودشان هدف نیستند، بلکه وسایل رشد و قُرب الی الله می باشند.
از این رو فرمود: اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ - خداوند كسى است كه هيچ معبودى جز او نيست، و مؤمنان بايد فقط بر او توكل كنند.(سوره تغابن آیه 13)
بنابراین، توکل نه به معنای نادیده گرفتن اسباب و ابزار و اثر آنهاست، و نه به معنای کنار گذاشتن آنها؛ و به کارگیری اسباب نیز به معنای مستقل دانستن آنها در قدرت و اثر نمی‌باشد.
حضرت امام صادق علیه السلام فرمودند: لاَ تَدَعْ طَلَبَ اَلرِّزْقِ مِنْ حِلِّهِ فَإِنَّهُ عَوْنٌ لَكَ عَلَى دِينِكَ وَ اِعْقِلْ رَاحِلَتَكَ وَ تَوَكَّل - طلب روزى را از راه حلال آن از دست مده كه كمك توست بر دينت،و پاى شترت را ببند سپس توكّل كن - (أمالی شیخ مفید -ترجمه استادولی، ج 1، ص 190)
یعنی برای امور و انجام کارهایت، درست هدفگذاری، زمان‌بندی و برنامه‌ریزی کن، از توان‌های خود و اسباب و وسایل مربوطه درست استفاده کن، به آن چه باید به انجام برسانی، درست و به موقع انجام بده؛ اما کارت و نتیجه را به او واگذار کن؛ امرت را به او بسپار، تا او اداره‌ات کند، وگرنه از خودت و این اسباب، به صورت مستقل کاری بر نمی آید.(پایان)
۵۳۸
۰۷ شهریور ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.