مشاهیر قوم لر
مشاهیر قوم لر
ﻟُﻄﻔﻌَﻠﯽ ﺧﺎﻥ ﺯﻧﺪ ( ۱۱۴۸ -۱۱۷۳ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪﯼ ) ﻭﺍﭘﺴﯿﻦ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﯼ ﺯﻧﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯽ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﻟُﺮ ﺩﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﯿﺎﻥ
ﺳﺎﻟﻬﺎﯼ ۱۱۶۸ ﺗﺎ ۱۱۷۳ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪﯼ ( ۱۲۰۳ ﺗﺎ ۱۲۰۹ ﻗﻤﺮﯼ ) ﺑﺮ ﺳﺮ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯽ ﺑﺎ ﻫﻤﺎﻭﺭﺩ ﻧﯿﺮﻭﻣﻨﺪﺵ ﺁﻏﺎ ﻣﺤﻤﺪﺧﺎﻥ ﻗﺎﺟﺎﺭ ﺑﻪ ﻧﺒﺮﺩ
ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﺑﺎ ﻣﺮﮒ ﺍﻭ ﭘﺮﻭﻧﺪﻩ ﺩﻭﺩﻣﺎﻥ ﺯﻧﺪ ﻧﯿﺰ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪ .ﻭﯼ ﭘﺴﺮ ﺟﻌﻔﺮﺧﺎﻥ ﺯﻧﺪ ﻭ ﻧﻮﻩ ﺻﺎﺩﻕ ﺧﺎﻥ
ﺯﻧﺪ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺑﻨﯿﺎﻥﮔﺬﺍﺭ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﯾﯽ ﺯﻧﺪﯾﺎﻥ ﮐﺮﯾﻤﺨﺎﻥ ﺯﻧﺪ ﻭﮐﯿﻞ ﺍﻟﺮﻋﺎﯾﺎ ﺑﻮﺩ . ﻭﯼ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﻭﯾﮋﮔﯿﻬﺎﯼ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﭼﻮﻥ
ﺧﻮﺵﺳﯿﻤﺎﯾﯽ، ﺩﻻﻭﺭﯼ، ﻧﯿﺮﻭﻣﻨﺪﯼ ﻭ ﻫﻮﺵ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﺑﻮﺩ . ﻭﯼ ﺍﺯ ﺍﺩﺏ ﻭ ﺷﻌﺮ ﻫﻢ ﺑﯽﺑﻬﺮﻩ ﻧﺒﻮﺩ .
ﭘﺲ ﺍﺯ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﺟﻌﻔﺮﺧﺎﻥ ﺳﺮ ﺟﺎﻧﺸﯿﻨﯽ ﺍﻭ ﺑﯿﻦ ﺍﻣﺮﺍﯼ ﺯﻧﺪ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﺑﻮﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪ . ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺣﺎﺟﯽ ﺍﺑﺮﺍﻫﯿﻢ ﮐﻼﻧﺘﺮ ﻓﺎﺭﺱ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﯾﺖ
ﻓﺪﺍﮐﺎﺭﯼ ﺳﭙﺎﻫﯽ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﻟﻄﻒ ﻋﻠﯽ ﺧﺎﻥ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺟﻌﻔﺮﺧﺎﻥ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺩﺭ ﻏﺮﺏ ﻓﺎﺭﺱ ﻣﯽ ﺯﯾﺴﺖ ﺑﻪ ﺷﯿﺮﺍﺯ ﺧﻮﺍﺳﺖ
ﻭ ﺩﺭ ۱۵ ﺷﻌﺒﺎﻥ ﺳﺎﻝ ۱۲۰۳ ﻩ. ﻭﯼ ﺭﺍ ﮐﻪ ۲۲ ﺳﺎﻝ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﻧﺸﺎﻧﺪ. ﺍﻭ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﻓﻮﻕ ﺍﻟﻌﺎﺩﻩ ﺧﻮﺵ ﺳﯿﻤﺎ ﺑﻮﺩ. ﭼﻬﺮﻩ ﺍﯼ
ﺟﺬﺍﺏ، ﻗﺎﻣﺘﯽ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﻭ ﺍﻧﺪﺍﻣﯽ ﺑﺎﺭﯾﮏ ﻭ ﻗﻮﯼ ﻭ ﭼﺎﻻﮎ ﺩﺍﺷﺖ . ﻭﯼ ﺩﺭ ﺳﻮﺍﺭﯼ ﻭ ﺗﯿﺮﺍﻧﺪﺍﺯﯼ ﻭ ﺷﻤﺸﯿﺮﺑﺎﺯﯼ ﻭ ﺳﺎﯾﺮ ﻓﻨﻮﻥ
ﺳﭙﺎﻫﯿﮕﺮﯼ ﺑﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺷﺠﺎﻉ ﻭ ﻣﺘﻬﻮﺭ ﻭ ﺑﯽ ﺑﺎﮎ ﺑﻮﺩ . ﺍﻭ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺳﺒﺖ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﻭ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﻭ ﺩﻟﯿﺰﯼ ﻭ ﺳﺨﺎﻭﺕ ﺩﺭ ﺷﯿﺮﺍﺯ ﺧﯿﻠﯽ
ﻣﺤﺒﻮﺑﯿﺖ ﺩﺍﺷﺖ .
ﻟﻄﻒ ﻋﻠﯽ ﺧﺎﻥ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﮐﺮﻡ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻫﺮ ﮐﺲ ﺑﺮﺍﯼ ﺣﺎﺟﺘﯽ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﻣﯽ ﻧﻤﻮﺩ ﺑﺪﻭﻥ ﻧﺼﯿﺐ ﻧﻤﯽ ﻣﺎﻧﺪ . ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ
ﻓﻀﺎﯾﻞ ﺍﺧﻼﻗﯽ ﻭ ﻋﻼﻗﻪ ﯼ ﺷﺪﯾﺪﯼ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻓﺎﺭﺱ ﺑﻪ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﺯﻧﺪ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ ﺭﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﻟﻄﻒ ﻋﻠﯽ ﺧﺎﻥ
ﻋﻈﻤﺖ ﻭ ﺍﻗﺘﺪﺍﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﮐﺮﯾﻢ ﺧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎﺭ ﺩﯾﮕﺮ ﺗﺠﺪﯾﺪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ ﺍﻣﺎ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺣﺮﯾﻒ ﺳﺮﺳﺨﺘﯽ ﭼﻮﻥ ﺁﻗﺎ ﻣﺤﻤﺪﺧﺎﻥ ﻗﺎﺟﺎﺭ ﻭ ﺣﻮﺍﺩﺙ
ﻏﯿﺮﻣﻨﺘﻈﺮﻩ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺍﻭ ﺭﻭﯼ ﺩﺍﺩ ﺍﯾﻦ ﺍﻣﯿﺪ ﺑﻪ ﯾﺄﺱ ﻣﺒﺪﻝ ﮔﺮﺩﯾﺪ. ﺍﻭ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﮐﺎﺭ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﮐﻪ ﭘﯿﺶ ﮔﺮﻓﺖ ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ
ﺳﻪ ﺟﺎﺩﻩ ﺷﻮﺳﻪ ﺑﯿﻦ ﺷﯿﺮﺍﺯ ﻭ ﺑﻮﺷﻬﺮ ﻭ ﺷﯿﺮﺍﺯ ﻭ ﺑﻨﺪﺭﻋﺒﺎﺱ ﻭ ﺷﯿﺮﺍﺯ ﻭ ﺑﻨﺪﺭﻟﻨﮕﻪ ﺍﺣﺪﺍﺙ ﮐﻨﺪ . ﺍﺣﺪﺍﺙ ﺍﯾﻦ ﺳﻪ ﺟﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻋﺼﺮ
ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﻋﻤﺮﺍﻧﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺳﻼﻃﯿﻦ ﺳﻠﻒ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﻭﻣﯿﻦ ﮐﺎﺭ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺻﺪﺩ ﺑﻮﺩ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﺪ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺳﺪﯼ
ﺭﻭﯼ ﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪ ﯼ ﻣﻮﻧﺪ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺁﺏ ﺁﻥ ﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺍﺭﺍﺿﯽ ﻃﺮﻓﯿﻦ ﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪ ﺳﻮﺍﺭ ﮐﻨﺪ . ﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪ ﻣﻮﻧﺪ ﺭﻭﺩﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﮐﻮﻫﻬﺎﯼ
ﻓﺎﺭﺱ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺑﻪ ﺧﻠﯿﺞ ﻓﺎﺭﺱ ﻣﯽ ﺭﯾﺨﺖ . ﺍﮔﺮ ﺁﻥ ﺳﺪ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ ﻗﺴﻤﺖ ﻭﺳﯿﻌﯽ ﺍﺯ
ﻓﺎﺭﺱ ﮐﻪ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺣﺎﺻﻞ ﺧﯿﺰﺗﺮﯾﻦ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺩﻧﯿﺎ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﯾﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺳﻪ ﺟﺎﺩﻩ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺍﺣﺪﺍﺙ ﻧﻤﺎﯾﺪ ﺑﻪ
ﺍﺗﻤﺎﻡ ﻣﯽ ﺭﺳﯿﺪ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺩﺭ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﯼ ﺁﺑﺎﺩﯼ ﻭ ﺑﺎﺯﺭﮔﺎﻧﯽ ﻓﺎﺭﺱ ﻣﺆﺛﺮ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﯾﺪ .
ﺍﻣﺎ ﺟﻨﮓ ﻫﺎﯼ ﻟﻄﻒ ﻋﻠﯽ ﺧﺎﻥ ﺑﺎ ﺁﻗﺎ ﻣﺤﻤﺪﺧﺎﻥ ﻗﺎﺟﺎﺭ ﻣﺎﻧﻊ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺟﻮﺍﻥ ﺭﻭﺷﻦ ﻓﮑﺮ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺁﻥ ﮐﺎﺭﻫﺎ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﺪ . ﺍﻣﺎ
ﻧﯿﺖ ﺍﻭ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩ ﺯﻣﺎﻡ ﺩﺍﺭﯼ ﻭﯼ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﻣﻌﺎﺻﺮﯾﻨﺶ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻟﺤﺎﻅ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻟﯿﺎﻗﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺯﻣﺎﻡ ﺩﺍﺭﯼ ﺑﺎ
ﻭﺟﻮﺩ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﺩﻭ ﻗﺮﻥ ﺍﺯ ﻣﻌﺎﺻﺮﯾﻨﺶ ﺑﺮﺗﺮﯼ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺳﺪ ﺳﺎﺯﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﺑﺎﺩﯼ ﮐﺸﻮﺭ ﻭ … ﺍﺯ ﻓﺮﻣﻮﻝ ﻫﺎﯼ ﺍﻣﺮﻭﺯﯼ ﺍﺳﺖ ﻧﻪ ۲۰۰
ﺳﺎﻝ ﻗﺒﻞ ﺩﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ . ﺍﻭ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﺩﻟﯿﺮﻭ ﺳﻠﺤﺸﻮﺭ ﺑﻮﺩ، ﺫﻭﻕ ﺍﺩﺑﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﻭﺷﻌﺮ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﻭ ﭼﻨﺪ ﺷﻌﺮ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻭﯼ ﺑﺎﻗﯽ
ﻣﺎﻧﺪﻩ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺷﺎﻋﺮ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩ ﻭ ﺧﻮﺏ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ . ﻭﯼ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﻋﻤﺮﺍﻧﯽ ﺩﺭ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺳﺎﻝ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺧﻮﺩ ﯾﮏ
ﮐﺎﺭ ﺍﺩﺑﯽ ﻫﻢ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻋﺪﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺷﻌﺮﺍ ﻭ ﻓﻀﻼﯼ ﺷﯿﺮﺍﺯ ﺭﺍ ﻣﺄﻣﻮﺭ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﻤﮑﺎﺭﯼ، ﺍﺷﻌﺎﺭ ﺣﺎﻓﻆ ﺭﺍ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﻨﺪ
ﻭ ﺁﻥ ﻗﺴﻤﺖ ﺍﺯ ﺍﺷﻌﺎﺭ ﻭﯼ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﺣﺘﻢ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻧﺒﻮﺩ ﺭﺍ ﺟﺪﺍ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ .
ﺩﺭ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺳﺎﺩﻩ ﺟﻠﻮﻩ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺭﺳﺪ ﮐﻪ ﻟﻄﻒ ﻋﻠﯽ ﺧﺎﻥ ﮐﺎﺭﯼ ﺟﺎﻟﺐ ﺗﻮﺟﻪ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭﻟﯽ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ
ﻣﻌﻨﻮﯼ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﻟﻄﻒ ﻋﻠﯽ ﺧﺎﻥ ﺯﻧﺪ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﺗﻨﺎﺳﺐ ﺳﻦ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺫﻭﻕ ﻭ ﺍﻃﻼﻉ ﺍﺩﺑﯽ
ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ . ﺗﺼﻮﺭ ﻣﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺩﺷﻤﻨﯽ ﺁﻗﺎ ﻣﺤﻤﺪ ﺧﺎﻥ ﻗﺎﺟﺎﺭ ﺑﻪ ﻟﻄﻔﻌﻠﯽ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﺍﻭ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﯾﻌﻨﯽ ﻟﻄﻒ ﻋﻠﯽ ﺑﻪ
ﺧﺎﻃﺮ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﺧﻮﺩ ﻣﺤﺴﻮﺩ ﺍﻭ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ . ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺣﺎﺝ ﺍﺑﺮﺍﻫﯿﻢ ﮐﻼﻧﺘﺮ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﮐﺮﺩ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻟﻄﻒ ﻋﻠﯽ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺍﻃﻤﯿﻨﺎﻥ
ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﻫﺎﯼ ﺷﯿﺮﺍﺯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻭﯾﺶ ﺑﺴﺖ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺩﺷﻤﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻟﻄﻒ ﻋﻠﯽ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺷﺪ ﻭ ﺷﮑﯿﺒﺎﯾﯽ
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯﺩﺳﺖ ﻧﺪﺍﺩ ﺑﻠﮑﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺯﺩ ﻭ ﺑﯿﺘﯽ ﺍﺯ ﺣﺎﻓﻆ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻧﺪ . ﭘﯿﺮ ﭘﯿﻤﺎﻧﻪ ﺷﮑﻦ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺭﻭﺍﻧﺶ ﺧﻮﺵ ﺑﺎﺩ ﮔﻔﺖ ﭘﺮﻫﯿﺰ ﮐﻦ ﺍﺯ ﻣﺤﺒﺖ
ﭘﯿﻤﺎﻧﻪ ﺷﮑﻦ ﻟﻄﻒ ﻋﻠﯽ ﺧﺎﻥ ﺯﻧﺪ ﻣﺮﺩﯼ ﺑﻮﺩ ﺭﺍﺳﺘﮕﻮ، ﺟﻮﺍﻧﻤﺮﺩ ﻭ ﺻﺮﯾﺢ ﺍﻟﻬﺠﻪ ﺍﻭ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺍﺭﺍﺩﻩ ﯼ ﻗﻮﯼ ﺑﻮﺩ . ﻟﻄﻒ ﻋﻠﯽ ﺧﺎﻥ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ
ﮐﺮﯾﻢ ﺧﺎﻥ ﺯﻧﺪ ﺧﻮﺵ ﺧﻠﻖ ﻭ ﺩﺍﺩﮔﺴﺘﺮ ﻭ ﺳﺨﯽ ﻭ ﻧﯿﮏ ﻓﻄﺮﺕ ﻭ ﺑﺎ ﺗﺮﺣﻢ ﻭ ﻧﻮﻉ ﭘﺮﻭﺭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﻢ ﯾﮏ ﻗﯿﺎﻓﻪ ﯼ
ﺍﻧﺪﻭﻫﮕﯿﻦ ﺭﺍ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﻭ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﻢ ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺳﯿﺮ ﺑﺎﺷﻢ ﻭﻫﻢ ﻧﻮﻋﻢ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﻭﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺷﯿﺮﺍﺯ ﺑﻮﺩ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺷﺐ ﻫﺎ
ﻟﺒﺎﺱ ﻣﺒﺪﻝ ﻣﯽ ﭘﻮﺷﯿﺪ ﺗﺎ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻧﺎﺷﻨﺎﺱ ﺑﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﻧﯿﺎﺯﻣﻨﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻤﮏ ﻧﻤﺎﯾﺪ ﻭ ﺷﺎﯾﺪ ﺩﺭ
ﻣﺸﺮﻕ ﺯﻣﯿﻦ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﮐﺴﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﺗﺄﺳﯿﺲ ﺑﯿﻤﻪ ﯼ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﺍﮔﺮ ﻋﻤﺮﺵ ﮐﻔﺎﻑ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺁﻥ
ﻟُﻄﻔﻌَﻠﯽ ﺧﺎﻥ ﺯﻧﺪ ( ۱۱۴۸ -۱۱۷۳ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪﯼ ) ﻭﺍﭘﺴﯿﻦ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﯼ ﺯﻧﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯽ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﻟُﺮ ﺩﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﯿﺎﻥ
ﺳﺎﻟﻬﺎﯼ ۱۱۶۸ ﺗﺎ ۱۱۷۳ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪﯼ ( ۱۲۰۳ ﺗﺎ ۱۲۰۹ ﻗﻤﺮﯼ ) ﺑﺮ ﺳﺮ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯽ ﺑﺎ ﻫﻤﺎﻭﺭﺩ ﻧﯿﺮﻭﻣﻨﺪﺵ ﺁﻏﺎ ﻣﺤﻤﺪﺧﺎﻥ ﻗﺎﺟﺎﺭ ﺑﻪ ﻧﺒﺮﺩ
ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﺑﺎ ﻣﺮﮒ ﺍﻭ ﭘﺮﻭﻧﺪﻩ ﺩﻭﺩﻣﺎﻥ ﺯﻧﺪ ﻧﯿﺰ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪ .ﻭﯼ ﭘﺴﺮ ﺟﻌﻔﺮﺧﺎﻥ ﺯﻧﺪ ﻭ ﻧﻮﻩ ﺻﺎﺩﻕ ﺧﺎﻥ
ﺯﻧﺪ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺑﻨﯿﺎﻥﮔﺬﺍﺭ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﯾﯽ ﺯﻧﺪﯾﺎﻥ ﮐﺮﯾﻤﺨﺎﻥ ﺯﻧﺪ ﻭﮐﯿﻞ ﺍﻟﺮﻋﺎﯾﺎ ﺑﻮﺩ . ﻭﯼ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﻭﯾﮋﮔﯿﻬﺎﯼ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﭼﻮﻥ
ﺧﻮﺵﺳﯿﻤﺎﯾﯽ، ﺩﻻﻭﺭﯼ، ﻧﯿﺮﻭﻣﻨﺪﯼ ﻭ ﻫﻮﺵ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﺑﻮﺩ . ﻭﯼ ﺍﺯ ﺍﺩﺏ ﻭ ﺷﻌﺮ ﻫﻢ ﺑﯽﺑﻬﺮﻩ ﻧﺒﻮﺩ .
ﭘﺲ ﺍﺯ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﺟﻌﻔﺮﺧﺎﻥ ﺳﺮ ﺟﺎﻧﺸﯿﻨﯽ ﺍﻭ ﺑﯿﻦ ﺍﻣﺮﺍﯼ ﺯﻧﺪ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﺑﻮﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪ . ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺣﺎﺟﯽ ﺍﺑﺮﺍﻫﯿﻢ ﮐﻼﻧﺘﺮ ﻓﺎﺭﺱ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﯾﺖ
ﻓﺪﺍﮐﺎﺭﯼ ﺳﭙﺎﻫﯽ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﻟﻄﻒ ﻋﻠﯽ ﺧﺎﻥ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺟﻌﻔﺮﺧﺎﻥ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺩﺭ ﻏﺮﺏ ﻓﺎﺭﺱ ﻣﯽ ﺯﯾﺴﺖ ﺑﻪ ﺷﯿﺮﺍﺯ ﺧﻮﺍﺳﺖ
ﻭ ﺩﺭ ۱۵ ﺷﻌﺒﺎﻥ ﺳﺎﻝ ۱۲۰۳ ﻩ. ﻭﯼ ﺭﺍ ﮐﻪ ۲۲ ﺳﺎﻝ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﻧﺸﺎﻧﺪ. ﺍﻭ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﻓﻮﻕ ﺍﻟﻌﺎﺩﻩ ﺧﻮﺵ ﺳﯿﻤﺎ ﺑﻮﺩ. ﭼﻬﺮﻩ ﺍﯼ
ﺟﺬﺍﺏ، ﻗﺎﻣﺘﯽ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﻭ ﺍﻧﺪﺍﻣﯽ ﺑﺎﺭﯾﮏ ﻭ ﻗﻮﯼ ﻭ ﭼﺎﻻﮎ ﺩﺍﺷﺖ . ﻭﯼ ﺩﺭ ﺳﻮﺍﺭﯼ ﻭ ﺗﯿﺮﺍﻧﺪﺍﺯﯼ ﻭ ﺷﻤﺸﯿﺮﺑﺎﺯﯼ ﻭ ﺳﺎﯾﺮ ﻓﻨﻮﻥ
ﺳﭙﺎﻫﯿﮕﺮﯼ ﺑﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺷﺠﺎﻉ ﻭ ﻣﺘﻬﻮﺭ ﻭ ﺑﯽ ﺑﺎﮎ ﺑﻮﺩ . ﺍﻭ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺳﺒﺖ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﻭ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﻭ ﺩﻟﯿﺰﯼ ﻭ ﺳﺨﺎﻭﺕ ﺩﺭ ﺷﯿﺮﺍﺯ ﺧﯿﻠﯽ
ﻣﺤﺒﻮﺑﯿﺖ ﺩﺍﺷﺖ .
ﻟﻄﻒ ﻋﻠﯽ ﺧﺎﻥ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﮐﺮﻡ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻫﺮ ﮐﺲ ﺑﺮﺍﯼ ﺣﺎﺟﺘﯽ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﻣﯽ ﻧﻤﻮﺩ ﺑﺪﻭﻥ ﻧﺼﯿﺐ ﻧﻤﯽ ﻣﺎﻧﺪ . ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ
ﻓﻀﺎﯾﻞ ﺍﺧﻼﻗﯽ ﻭ ﻋﻼﻗﻪ ﯼ ﺷﺪﯾﺪﯼ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻓﺎﺭﺱ ﺑﻪ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﺯﻧﺪ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ ﺭﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﻟﻄﻒ ﻋﻠﯽ ﺧﺎﻥ
ﻋﻈﻤﺖ ﻭ ﺍﻗﺘﺪﺍﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﮐﺮﯾﻢ ﺧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎﺭ ﺩﯾﮕﺮ ﺗﺠﺪﯾﺪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ ﺍﻣﺎ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺣﺮﯾﻒ ﺳﺮﺳﺨﺘﯽ ﭼﻮﻥ ﺁﻗﺎ ﻣﺤﻤﺪﺧﺎﻥ ﻗﺎﺟﺎﺭ ﻭ ﺣﻮﺍﺩﺙ
ﻏﯿﺮﻣﻨﺘﻈﺮﻩ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺍﻭ ﺭﻭﯼ ﺩﺍﺩ ﺍﯾﻦ ﺍﻣﯿﺪ ﺑﻪ ﯾﺄﺱ ﻣﺒﺪﻝ ﮔﺮﺩﯾﺪ. ﺍﻭ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﮐﺎﺭ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﮐﻪ ﭘﯿﺶ ﮔﺮﻓﺖ ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ
ﺳﻪ ﺟﺎﺩﻩ ﺷﻮﺳﻪ ﺑﯿﻦ ﺷﯿﺮﺍﺯ ﻭ ﺑﻮﺷﻬﺮ ﻭ ﺷﯿﺮﺍﺯ ﻭ ﺑﻨﺪﺭﻋﺒﺎﺱ ﻭ ﺷﯿﺮﺍﺯ ﻭ ﺑﻨﺪﺭﻟﻨﮕﻪ ﺍﺣﺪﺍﺙ ﮐﻨﺪ . ﺍﺣﺪﺍﺙ ﺍﯾﻦ ﺳﻪ ﺟﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻋﺼﺮ
ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﻋﻤﺮﺍﻧﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺳﻼﻃﯿﻦ ﺳﻠﻒ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﻭﻣﯿﻦ ﮐﺎﺭ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺻﺪﺩ ﺑﻮﺩ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﺪ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺳﺪﯼ
ﺭﻭﯼ ﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪ ﯼ ﻣﻮﻧﺪ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺁﺏ ﺁﻥ ﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺍﺭﺍﺿﯽ ﻃﺮﻓﯿﻦ ﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪ ﺳﻮﺍﺭ ﮐﻨﺪ . ﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪ ﻣﻮﻧﺪ ﺭﻭﺩﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﮐﻮﻫﻬﺎﯼ
ﻓﺎﺭﺱ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺑﻪ ﺧﻠﯿﺞ ﻓﺎﺭﺱ ﻣﯽ ﺭﯾﺨﺖ . ﺍﮔﺮ ﺁﻥ ﺳﺪ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ ﻗﺴﻤﺖ ﻭﺳﯿﻌﯽ ﺍﺯ
ﻓﺎﺭﺱ ﮐﻪ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺣﺎﺻﻞ ﺧﯿﺰﺗﺮﯾﻦ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺩﻧﯿﺎ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﯾﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺳﻪ ﺟﺎﺩﻩ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺍﺣﺪﺍﺙ ﻧﻤﺎﯾﺪ ﺑﻪ
ﺍﺗﻤﺎﻡ ﻣﯽ ﺭﺳﯿﺪ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺩﺭ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﯼ ﺁﺑﺎﺩﯼ ﻭ ﺑﺎﺯﺭﮔﺎﻧﯽ ﻓﺎﺭﺱ ﻣﺆﺛﺮ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﯾﺪ .
ﺍﻣﺎ ﺟﻨﮓ ﻫﺎﯼ ﻟﻄﻒ ﻋﻠﯽ ﺧﺎﻥ ﺑﺎ ﺁﻗﺎ ﻣﺤﻤﺪﺧﺎﻥ ﻗﺎﺟﺎﺭ ﻣﺎﻧﻊ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺟﻮﺍﻥ ﺭﻭﺷﻦ ﻓﮑﺮ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺁﻥ ﮐﺎﺭﻫﺎ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﺪ . ﺍﻣﺎ
ﻧﯿﺖ ﺍﻭ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩ ﺯﻣﺎﻡ ﺩﺍﺭﯼ ﻭﯼ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﻣﻌﺎﺻﺮﯾﻨﺶ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻟﺤﺎﻅ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻟﯿﺎﻗﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺯﻣﺎﻡ ﺩﺍﺭﯼ ﺑﺎ
ﻭﺟﻮﺩ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﺩﻭ ﻗﺮﻥ ﺍﺯ ﻣﻌﺎﺻﺮﯾﻨﺶ ﺑﺮﺗﺮﯼ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺳﺪ ﺳﺎﺯﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﺑﺎﺩﯼ ﮐﺸﻮﺭ ﻭ … ﺍﺯ ﻓﺮﻣﻮﻝ ﻫﺎﯼ ﺍﻣﺮﻭﺯﯼ ﺍﺳﺖ ﻧﻪ ۲۰۰
ﺳﺎﻝ ﻗﺒﻞ ﺩﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ . ﺍﻭ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﺩﻟﯿﺮﻭ ﺳﻠﺤﺸﻮﺭ ﺑﻮﺩ، ﺫﻭﻕ ﺍﺩﺑﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﻭﺷﻌﺮ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﻭ ﭼﻨﺪ ﺷﻌﺮ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻭﯼ ﺑﺎﻗﯽ
ﻣﺎﻧﺪﻩ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺷﺎﻋﺮ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩ ﻭ ﺧﻮﺏ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ . ﻭﯼ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﻋﻤﺮﺍﻧﯽ ﺩﺭ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺳﺎﻝ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺧﻮﺩ ﯾﮏ
ﮐﺎﺭ ﺍﺩﺑﯽ ﻫﻢ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻋﺪﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺷﻌﺮﺍ ﻭ ﻓﻀﻼﯼ ﺷﯿﺮﺍﺯ ﺭﺍ ﻣﺄﻣﻮﺭ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﻤﮑﺎﺭﯼ، ﺍﺷﻌﺎﺭ ﺣﺎﻓﻆ ﺭﺍ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﻨﺪ
ﻭ ﺁﻥ ﻗﺴﻤﺖ ﺍﺯ ﺍﺷﻌﺎﺭ ﻭﯼ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﺣﺘﻢ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻧﺒﻮﺩ ﺭﺍ ﺟﺪﺍ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ .
ﺩﺭ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺳﺎﺩﻩ ﺟﻠﻮﻩ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺭﺳﺪ ﮐﻪ ﻟﻄﻒ ﻋﻠﯽ ﺧﺎﻥ ﮐﺎﺭﯼ ﺟﺎﻟﺐ ﺗﻮﺟﻪ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭﻟﯽ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ
ﻣﻌﻨﻮﯼ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﻟﻄﻒ ﻋﻠﯽ ﺧﺎﻥ ﺯﻧﺪ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﺗﻨﺎﺳﺐ ﺳﻦ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺫﻭﻕ ﻭ ﺍﻃﻼﻉ ﺍﺩﺑﯽ
ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ . ﺗﺼﻮﺭ ﻣﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺩﺷﻤﻨﯽ ﺁﻗﺎ ﻣﺤﻤﺪ ﺧﺎﻥ ﻗﺎﺟﺎﺭ ﺑﻪ ﻟﻄﻔﻌﻠﯽ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﺍﻭ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﯾﻌﻨﯽ ﻟﻄﻒ ﻋﻠﯽ ﺑﻪ
ﺧﺎﻃﺮ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﺧﻮﺩ ﻣﺤﺴﻮﺩ ﺍﻭ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ . ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺣﺎﺝ ﺍﺑﺮﺍﻫﯿﻢ ﮐﻼﻧﺘﺮ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﮐﺮﺩ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻟﻄﻒ ﻋﻠﯽ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺍﻃﻤﯿﻨﺎﻥ
ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﻫﺎﯼ ﺷﯿﺮﺍﺯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻭﯾﺶ ﺑﺴﺖ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺩﺷﻤﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻟﻄﻒ ﻋﻠﯽ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺷﺪ ﻭ ﺷﮑﯿﺒﺎﯾﯽ
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯﺩﺳﺖ ﻧﺪﺍﺩ ﺑﻠﮑﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺯﺩ ﻭ ﺑﯿﺘﯽ ﺍﺯ ﺣﺎﻓﻆ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻧﺪ . ﭘﯿﺮ ﭘﯿﻤﺎﻧﻪ ﺷﮑﻦ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺭﻭﺍﻧﺶ ﺧﻮﺵ ﺑﺎﺩ ﮔﻔﺖ ﭘﺮﻫﯿﺰ ﮐﻦ ﺍﺯ ﻣﺤﺒﺖ
ﭘﯿﻤﺎﻧﻪ ﺷﮑﻦ ﻟﻄﻒ ﻋﻠﯽ ﺧﺎﻥ ﺯﻧﺪ ﻣﺮﺩﯼ ﺑﻮﺩ ﺭﺍﺳﺘﮕﻮ، ﺟﻮﺍﻧﻤﺮﺩ ﻭ ﺻﺮﯾﺢ ﺍﻟﻬﺠﻪ ﺍﻭ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺍﺭﺍﺩﻩ ﯼ ﻗﻮﯼ ﺑﻮﺩ . ﻟﻄﻒ ﻋﻠﯽ ﺧﺎﻥ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ
ﮐﺮﯾﻢ ﺧﺎﻥ ﺯﻧﺪ ﺧﻮﺵ ﺧﻠﻖ ﻭ ﺩﺍﺩﮔﺴﺘﺮ ﻭ ﺳﺨﯽ ﻭ ﻧﯿﮏ ﻓﻄﺮﺕ ﻭ ﺑﺎ ﺗﺮﺣﻢ ﻭ ﻧﻮﻉ ﭘﺮﻭﺭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﻢ ﯾﮏ ﻗﯿﺎﻓﻪ ﯼ
ﺍﻧﺪﻭﻫﮕﯿﻦ ﺭﺍ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﻭ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﻢ ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺳﯿﺮ ﺑﺎﺷﻢ ﻭﻫﻢ ﻧﻮﻋﻢ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﻭﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺷﯿﺮﺍﺯ ﺑﻮﺩ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺷﺐ ﻫﺎ
ﻟﺒﺎﺱ ﻣﺒﺪﻝ ﻣﯽ ﭘﻮﺷﯿﺪ ﺗﺎ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻧﺎﺷﻨﺎﺱ ﺑﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﻧﯿﺎﺯﻣﻨﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻤﮏ ﻧﻤﺎﯾﺪ ﻭ ﺷﺎﯾﺪ ﺩﺭ
ﻣﺸﺮﻕ ﺯﻣﯿﻦ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﮐﺴﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﺗﺄﺳﯿﺲ ﺑﯿﻤﻪ ﯼ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﺍﮔﺮ ﻋﻤﺮﺵ ﮐﻔﺎﻑ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺁﻥ
۱۸.۴k
۲۷ تیر ۱۳۹۳
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.