خطْ به خطْ، حرفِ نگاهِ تو که معنا میشود-

خطْ به خطْ، حرفِ نگاهِ تو که معنا میشود-
رازِ چَشمانَت، برایِ من، شکوفا می شود

گر چه تسخیرِ دلت سخت است، امّا عاقبت-
راهِ حلِّ فتحِ آغوشِ تو پیدا می شود

با تمامِ خستِگِی، لُطفَاً در آغُوشم بگیر
آتشِ عشقِ تو هَم، آن لحظه بَرپا می شود!
.
آه… طَعْمِ بوسه یِ تو، پادزهرِ غصّه هاست
دردِ من با قندِ لبهایت مداوا می شود

دَر هوایتْ شعر میریزم، کمی دیگر بمانْ…
تا بساطِ شاعریِ من مهیّا می شود

مادرم با شعرها عاشق خطابم میکند
عاقبت این شاعرِ دیوانه رسوا می شود

دوستت دارم زیاد، اما…نمی گویم به تو
چون که عاشق بعد از این اقرار، تنها می شود