گاهی دلم به سمت خدا می برد مرا

گاهی دلم به سمت خدا می برد مرا
یعنی به آستان رضا می برد مرا
مثل کبوتری که به پرواز آمده است 
تا کوی دوست بال دعا می برد مرا
تا مضر سپیده ی هشتم به صد امید
ایمان جدا و عشق جدا می برد مرا
از خود در این حرم به خدا می توان رسید
این جذر از کجا به کجا می برد مرا
آن پرچمی که دست تکان می دهد به ناز تا صحن سیدالشهدا می برد مرا
اشکم که رنگ لاله شود یا ابا الحسن
با خود به دشت کرب بلا می برد مرا