غـریـبــه مـن ───※ ·❆· ※─── p : ¹⁷

رو میز صبحونه بودیم که این دو تا هی بهم اشاره میکردن
(معنی اشاره:
ج:خوشگله ها
+صبحونه تو بخور
ج: بلایی که سرش نیاوردی
+خفه
_میگم نگران نباشین شما هم بهم بگین بچه عادت دارم
ج: (خنده)
_و اینکه آدم جلو بچه معذب نیس دیگه راحت باشین(چرا باید شخصیت داستانم برعکس خودم باشه)
ج:(خنده)
_خب چخبر تو ام باخودت تفنگ حمل میکنی؟
ج: من؟
_آره
ج: نه والا من پسر خوبی ام
_خداروشکر حداقل یکیتون پسر پاکی هستین
+(چپ چپ نگا میکنه)
ج: ببین تازه دیدمشاا ولی از خوشم اومد مثل ت....
_وای دقیقا من وقتی دفعه اول دیدمش شبیه قاتل های مرموز و پولدار بود یه اخمی هم داشت انگار داره به دشمن خونیش نگاه میکنه
ج: (خندهه)
+بسه دیگه
•°•°•°•°•°•
بعد از صبحونه تا الان این دوتا رفتن یه گوشه دارن یه چیزایی میگن انگار نه انگار منم تو این خونه هستم ایشش
_میگم قهوه بیارم یا آبمیوه
ج: بی زحمت قهوه
مشکوک میزنن ولی جونگکوک با اون قیافه جذابش همیشه مشکوکه...پیرسینگش واییی
_آخخ...سوختم آی
+چیشد
+وای ببین قشنگ آب جوش خالی کرده رو دستش...میخواستی تو دستت واسمون قهوه بیاری(آب سرد میریزه رو دستش)
_آیییی
+یه ذره ام مواظب نیستی اینجوری پیش بره...اصلا نمیتونستم به حرفاش گوش بدم دستم برام مهم نبود فقط میخواستم بهش نگاه کنم.این حس بیشتر از اون چیزیه که فکر کنم خوشگله...